MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ..., ... ve Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi ... ili, ... ilçesi, ... köyünde 41 nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından orman kadastro ve 2/B çalışmalarının yapıldığını, sonuçlarının 25/04/2013 tarihinde askıya çıkarıldığını, yapılan çalışmalar sırasında ... köyü 143 ada 17 sayılı parselin dava dilekçesinde belirtilen noktalarla çevrili alanda 2/B arazisi olarak tesbit edildiğini, işletme müdürlüklerince yapılan incelemede dava konusu taşınmazın 6831 sayılı Orman Kanununun 2/B maddesinde belirtilen şartları taşımadığını, 31/12/1981 tarihi öncesinde bilim ve fen bakımından orman niteliğini yitiren yerlerden olmadığını ileri sürerek, 41 numaralı Orman Kadastro Komisyonunca çekişmeli parselle ilgili olarak yapılan 2/B tespitinin iptali ve taşınmazın orman niteliğinde Hazine adına tapuya tescilini istemiştir.
Mahkemece; dava konusu taşınmazın 2005 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında davalılar adına tesbit edildiği, Orman Yönetimi tarafında açılan tesbite itiraz davasının ... Kadastro Mahkemesinin 2005/1108 E. - 2006/822 K. sayılı dosyasında görülerek taşınmazın orman niteliğinde Hazine adına tesciline karar verildiği, kararın 2008 yılında kesinleşerek tapuda infaz edildiği ve halen taşınmazın davalı Hazine adına orman niteliği ile tapuda kayıtlı olduğu, 41 nolu Orman Kadastro Komisyonunca 2012 yılında yapılan orman kadastrosu ve 2/B çalışmalarında dava konusu taşınmazın orman sınırları dışına çıkartıldığı belirtilerek, taşınmazın tamamının 31.12.1981 tarihinden sonra orman vasfını yitirmiş olduğu, Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılma şartını taşımadığı gerekçesi ile davanın kabulü ile 41 nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından dava konusu 143 ada 17 parsel sayılı taşınmaz hakkında 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesine göre yapılan orman sınırları dışına çıkarma işleminin iptaline karar verilmiş; hüküm, davalılar ... ve arkadaşları tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 09/12/2015 tarih ve 2015/9789 - 2015/12375 sayılı ilamı ile eksik araştırma ve inceleme ile yetersiz bilirkişi raporunun hükme esas alındığından bahisle karar bozulmuştur.
Bozma sonrası yapılan yargılama neticesinde mahkemece; dava konusu taşınmazın 31.12.1981 tarihinden önce orman vasfını kaybetmediği, hava fotoğrafları ve memleket haritasında orman içi açıklık olarak gözüktüğü, aynı taşınmazın ... Kadastro Mahkemesinin 31.03.2006 tarih ve 2005/1108- 2006/822 E.-K sayılı kararıyla orman vasfıyla Hazine adına tesciline ilişkin karar verildiği, verilen kararın Yargıtay incelemesinden geçerek 13.09.2007 tarihinde kesinleştiği, Orman Kadastro Yönetmeliğinin 17/1 ve 23 (G) bendi gereğince Devlet ormanı olduğuna dair kesinleşmiş mahkeme ilamı bulunan alanlarda 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi gereğince çalışma yapılmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile; 41 nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından dava konusu ... ili,
... ilçesi, ... köyü, ... mevkii 143 ada 17 parsel sayılı taşınmaz hakkında 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesine göre yapılan Hazine lehine orman sınırları dışına çıkarma işleminin iptaline, dava konusu taşınmazın orman vasfıyla Hazine adına kayıtlı olduğu nazara alınarak yeniden sicil oluşturulmasına yer olmadığına, Orman ve Su İşleri Bakanlığı hakkında açılan davanın pasif dava ehliyeti yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davalılar ..., ... ve Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 2/B madde uygulamasına itiraz ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede ilk kez 1978 yılında orman kadastrosu ve 2. madde uygulamaları yapılmışsa da itirazlar incelenerek karara bağlanmamış, orman kadastro haritası düzenlenerek ilâna çıkartılmamıştır. Daha sonra 2005 yılında 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre orman kadastrosu yapılmış ve kesinleşmiştir. 2013 yılında yapılan 2/B uygulaması 25/04/2013 tarihinde ilân edilmiş, temyize konu dava 22/05/2013 tarihinde süresi içinde açılmıştır.
Mahkemece yapılan araştırma, inceleme ve uygulama hükme yeterli değildir. Şöyle ki; Hükme dayanak yapılan 05/12/2016 tarihli orman bilirkişi kurul raporunda dava konusu taşınmazın 1970 ve 1980 yılı hava fotoğraflarında orman içi açıklık alan görüntüsü vermekte olduğundan orman sayılan yerlerden olduğu kanaatine varıldığı belirtilmekte ise de;
... Kadastro Mahkemesinin 2005/1108 E. - 2006/822 K. sayılı kesinleşmiş kararına dayanak olan 07.09.2005 tarihli üçlü orman bilirkişisi raporu ile 23.09.2005 tarihli ziraat bilirkişisi raporlarında; "... dava konusu taşınmazın keşif tarihi olan 06.08.2005 itibariyle "üzerinde ormandan açılarak kazanılmış kök yaşları 25-30 olan fındık bahçesi bulunduğu" denildiği ancak fındıklığın taşınmazın parsel üzerindeki dağılımına dair bir bilgi bulunmadığı,
... Kadastro Mahkemesinin 2013/147 E.- 2014/64 K. sayılı hükmüne dayanak olan 08.11.2013 tarihli fen ve orman bilirkişisi raporunda; " ...taşınmazın keşif tarihi olan 31.10.2013 itibariyle, tamamının eylemli olarak çayırlık- fındıklık olarak görüldüğü, 143 ada 17 parselin tamamının 1982 tarihli memleket haritasında, yapraklı ağaç rumuzu ile gösterilen yeşil alanda kaldığı, 31.12.1981 tarihinden sonra bilim ve fen bakımından orman niteliğini kaybettiğinin anlaşıldığı, Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılma şartının taşımadığı" denilerek, dava konusu taşınmazın 2/B madde şartlarının taşımayan orman sayılan yerlerden olduğuna dair rapor düzenlendiği ancak mahkemece aynı orman ve fen bilirkişilerinden alınan 10/05/2015 tarihli ek bilirkişi raporunda ise dava konusu 142 ada 17 sayılı parsel ve çevresindeki parsellerin 1980 hava fotoğrafında tamamının kültür alanında kaldığı, taşınmazın stereoskopik incelemesinde kısmen 10-15 yaşlarında fındık bahçesi, kısmen yıllık bitki üretiminde kullanılan bahçe şeklinde görüldüğü ve davalı taşınmazın 2/B madde şartlarını taşıyan yerlerden olduğunun belirtildiği, ve yine Dairemizin iade kararı üzerine alınan 19/02/2020 tarihli ek orman ve fen bilirkişi raporunda dava konusu taşınmazın 31.12.1981 tarihinden önce bilim ve fen bakımından orman niteliğini tam olarak kaybetmiş yerlerden olduğuna dair rapor düzenlendiği görülmüştür.
Karara dayanak alınan bilirkişi raporu, çekişmeli taşınmazın 31/12/1981 tarihinden önce orman niteliğini yitirip yitirmediğini ve hukukî durumunu belirlemeye yeterli ve kanaat verici olmayıp, eksik araştırma ve inceleme ile yetersiz ve çelişkili bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulamaz. O halde; mahkemece 1970 ve 1980 "li yıllara ait memleket haritaları ve bu haritaların elde edildiği hava fotoğrafları ilgili yerlerden getirtilip, önceki bilirkişiler dışında halen Tarım Orman Bakanlığı ve bağlı birimlerinde görev yapmayan bu konuda uzman orman yüksek mühendisleri arasından seçilecek üç orman mühendisi, bir fen ve bir ziraat elemanı marifetiyle taşınmaz üzerinde yeniden inceleme ve araştırma yapılıp, taşınmazın şu anki eylemli hali ile memleket haritaları ve hava fotoğraflarının stereoskop aleti vasıtasıyla üç boyutlu incelenerek taşınmazın niteliği, üzerindeki ağaçların yaşı, cinsi, ve kapalılık oranını ve 31.12.1981 yılından önce bilim ve fen bakımından tam olarak orman niteliğini yitirip
yitirmediği belirlenerek oluşacak sonuca göre hüküm kurulmalıdır. Açıklanan hususlar gözetilmeksizin, eksik inceleme ve çelişkili bilirkişi raporlarına dayanılarak hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 11/03/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.