Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-b, 22/3, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-Oluş ve dosya kapsamına göre, sanığın alkollü vaziyette sevk ve idaresindeki araçla seyir halindeyken, karşı şeride geçerek kendi yolunda ilerleyen araca çarpmak suretiyle, kendi aracında bulunan ve kaza nedeniyle her iki araç sürücüsünden şikayetçi olduğunu ifade eden katılan ...’ın kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği gözetilmeden, gerekçe ve hüküm kısmında mağdurun “...” olduğunun belirtilmesi suretiyle kararda karışıklığa neden olunması,
2-Bilinçli taksirin uygulanmasına ilişkin TCK"nın 22/3. maddesinin, temel ceza maddesi olan 89/1. maddesinden sonra uygulanması gerektiği halde, artırıma ilişkin 89/2-b maddesinden sonra uygulanması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.