Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/7920 Esas 2016/674 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Dairemizin 21.01.2015 tarihli birinci geri çevirme kararı ile mahkemenin 12.02.2014 tarihli ek kararının davalı ..."nin MERNİS adresi olduğu belirtilen adresinde diğer davalı ... imzasına tebliğ edilmesinin usulsüz olduğu belirtilmesine ve 17.06.2015 tarihli ikinci geri çevirme kararı ile de somut uyuşmazlıkta davalılar arasında menfaat çatışması bulunduğundan, mahkemenin gerekçeli kararının davalı ... tarafından temyiz edilmemiş sayılmasına dair 12.02.2014 tarihli ek kararının, anılan davalının MERNİS adresi olduğu belirtilen adresinde diğer davalı ... imzasına tebliğ edilmesi usulsüz olduğundan mahkemece, 12.02.2014 tarihli ek kararın, davalı ..."nin MERNİS adresine tebliğe çıkarılarak, muhatabın kendisine veya diğer davalı ... dışında, muhatap ile aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine tebliği ile başlayan temyiz süresinin beklenilmesi istenilmesine rağmen, mahkemece, anılan ek kararın davalı ..."nin MERNİS adresinde yine ..."na tebliğ edilerek dosyanın temyiz incelemesi için Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır.
Bu durumda mahkemece, Dairemiz geri çevirme kararları doğrultusunda, 12.02.2014 tarihli ek kararın, davalı ..."nin MERNİS adresine tebliğe çıkarılarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu ve 25.01.2012 tarih ve 28184 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmelik hükümlerine uygun olarak muhatabın kendisine veya diğer davalı ... dışında, muhatap ile aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine tebliği ile başlayan temyiz süresinin beklenmesi, temyiz edilmesi halinde temyiz dilekçesinin davacı vekiline tebliğ edilerek, temyize cevap süresinin beklenmesi için dosyanın yerel mahkemesine üçüncü kez geri çevrilmesi gerekmiştir.
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin “adil yargılanma hakkı”na ilişkin 6. maddesinde öngörülen “davanın makul süre içinde görülmesi” kavramının zorunlu içeriğinden birisi de dosyaların temyiz incelemesi için süresinde ve eksiksiz biçimde Yargıtay’a gönderilmesidir. Bu nedenle hem iç hukuk açısından hem de Türkiye’nin tarafı olduğu uluslararası sözleşmeler bakımından uyuşmazlığın kesin hükümle sonuçlanmasına kadar geçen tüm süreçlerin titizlikle ve hızlı bir şekilde gerçekleştirilmesi bu işle görevli olanların sorumluluğu altındadır. Bu kez geri çevirme kararının aynen yerine getirilmesinde daha dikkatli ve özenli davranılmalıdır. Aksi durum yargılamanın uzamasına ve sorumluluk doğmasına neden olacaktır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dosyanın yerel mahkemesine ÜÇÜNCÜ KEZ GERİ ÇEVRİLMESİNE, 11.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


İ.A