MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 22/11/2016 tarih ve 2015/95 E. - 2016/92 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi"nce verilen 28/12/2018 tarih ve 2017/1338 E. - 2018/2745 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2008/34219 ve 2008/40412 tescil numaralı CHEFF"INN markalarının sahibi olduğunu, müvekkilinin 2010 yılında "gizli şefler" isimli bir yarışma organize ettiğini ve bu işin Çözüm Reklam Hizmetleri A.Ş tarafından organize edildiğini, anılan firmanın müvekkili için bir logo çalışması yaptığını ve çalışma sonucu oluşturulan "ŞEF" logosunun 2010 yılında bu yarışma davetiyesinde kullanıldığını, davalının ise aynı dönemde müvekkilinin inovasyon şefi olarak çalışmakta olduğunu, davalının sonraki tarihlerde müvekkilinin aynı sektörde rakibi olan Unifo Gıda A.Ş. için çalışmaya başladığını ve bu şirkete ait ürün tanıtımlarında müvekkiline ait logoyu kullanılmaya çalışıldığını öğrendiklerini, ayrıca davalının müvekkiline ait şef logosunun aynısını aynı emtialar için 2012/22215 tescil numarasıyla adına tescil ettirdiğini, davalının tescilinin kötüniyetli olduğunu ileri sürerek, davalının markasının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı iddialarının gerçek dışı olduğunu, Unifo Gıda A.Ş. ile müvekkilinin herhangi bir bağı bulunmadığını, davacının hükümsüzlük için herhangi bir delil sunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesi, iddia, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının gerçek hak sahibi olduğu tescilsiz marka ile davalıya ait markanın ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğu, markaların ortalama tüketicide karıştırılma ihtimaline yol açacak düzeyde bulunduğu gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne, davalıya ait markanın geçici konaklama hizmetleri ve hayvan bakım hizmetleri dışında kalan diğer hizmet sınıfları yönünden hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16.Hukuk Dairesince tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda, dava konusu şef logosunun, gıda sektöründe davacı tarafından 2010 yılında yani davalıdan önce markasal olarak kullanıldığı, davalı adına tescilli markadaki şef çiziminin hemen hemen ayniyet derecesinde birebir benzer olduğu, ayrıca davacı markasında geçen CHEF"INN ibaresi ile davalı markasında geçen CHEF-X ibaresinin fonetik açıdan birbiri ile benzer olduğu, bütünsel açıdan da davalıya ait şekil markasının davacıya ait gerek marka gerekse logo ile iltibas durumunun bulunduğu, davalı markasındaki X ibaresinin ayırtedicilik oluşturmadığı gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 04/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.