Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9137
Karar No: 2017/4481
Karar Tarihi: 23.10.2017

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/9137 Esas 2017/4481 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Mahkeme, tefecilik suçundan mahkumiyet kararı vermiş ve suçtan zarar gören Hazine'ye hüküm usulüne uygun olarak tebliğ edilmiştir. Ancak hüküm temyiz edilmediği için reddedilmiştir. Daha sonra yapılan tebligat sonucu temyiz dilekçesi verilmiştir. Mahkeme, tefecilik suçu için kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesinin yeterli olduğunu ve aynı kişiye farklı zamanlarda veya birden fazla kişiye faiz karşılığında para verilmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanacağını belirtmiştir. Sanıkların tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca Anayasa Mahkemesinin TCK'nin 53. maddesiyle ilgili olarak verdiği karar nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nin 241., 43/1. ve 53. maddeleri, CMUK'nın 310., 317., 321 ve 326/son maddeleri.
5. Ceza Dairesi         2014/9137 E.  ,  2017/4481 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Tefecilik
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
    Suçtan zarar gören Hazineye 11/03/2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmün CMUK"nın 310. maddesinde yer alan bir haftalık süre içinde temyiz edilmediği ancak tebligat parçasının dosyada bulunamaması üzerine dosyanın mahalline iade edilmesinden sonra 20/06/2014 tarihinde gerekçeli kararın Hazineye tekrar tebliğ edildiği, ancak temyiz dilekçesinin 07/07/2014 günü verildiği anlaşılmakla müşteki Hazinenin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince reddiyle, incelemenin sanıklar müdafiin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
    TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin de hayatın olağan akışına uygun olmaması, bununla birlikte sanıklardan ..."in sahibi olduğu diğer sanık ..."ün çalıştığı işyerinde, farklı kişilere ait dönemsel kredi kartı borçlarının şubeden ödemesi yapıldıktan sonra aynı gün içinde bu meblağı karşılayacak şekilde pos cihazıyla tekrardan kredi kartlarından işlem yaparak sonucunda faizle para verip alışveriş gibi gösterildiğinin iddia edilmesi karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından sanıkların tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması, sanıklar hakkında vergi incelemesi yapılıp yapılmadığının araştırılması, yapılmamışsa ilgili vergi dairesine yazı yazılarak vergi incelemesi
    -2-
    yapılmasının sağlanması ile sanıklardan ..."in diğer sanığın eylemine ne şekilde iştirak ettiğinin delilleri gösterilmek suretiyle karar yerinde tartışılmasından sonra hasıl olacak sonuca göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Kabule göre de;
    TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun, kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluşacağı, bunun meslek haline getirilmesinin veya düzenli bir şekilde yapılmasının suçun unsurları içerisinde yer almadığı, aynı kişiye farklı zamanlarda veya birden fazla kişiye faiz karşılığında para verilmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanacağı ve sanıklar hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 23/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi