1. Ceza Dairesi 2016/1719 E. , 2017/2234 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 1- TCK.nun 81/1, 29/1, 62/1, 53/1, 58/6-7, 63 ve 54. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası,
2- TCK.nun 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 53/1, 58/6-7, 63 ve 54. maddeleri uyarınca 4 yıl 7 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık ...’in, mağdur ... ve maktul ..."ın içinde bulunduğu araca yaklaşık 3-4 metre kadar mesafeden av tüfeği ile ateş ederek, maktul ...’ı kasten öldürdüğü, katılan ..."ı ise basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve sol gözde görme seviyesini el hareketleri düzeyine indirecek derecede organlardan birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olacak şekilde yaraladığı olayda; meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte dikkate alınarak, kasten öldürmeye teşebbüs suçunda, 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK.nun 35. maddesi uyarınca yapılan uygulama sırasında, alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza yerine, yazılı şekilde 11 yıl hapis cezasına hükmolunarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Temyiz dilekçelerinin kapsamı ve temyiz edenlerin sıfatlarına göre; sanık ... hakkında, maktul ...’a yönelik kasten öldürme ve mağdur ..."a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümlere yönelik olarak; sanık ... müdafiinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip; sanık ... hakkında; maktul ...’a yönelik kasten öldürme ve mağdur ...’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; olayda öldürme kastının bulunmadığına, lehe olan hükümlerin sanık açısından üst sınırdan uygulanması gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 12/06/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.
