Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9465 Esas 2019/18246 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9465
Karar No: 2019/18246
Karar Tarihi: 10.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9465 Esas 2019/18246 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan suçlu bulunduğunu ve ceza aldığını belirtti. Ancak, mahkemenin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi yerine 86/1. maddesi uygulama hatası yaptığı tespit edildi. Sanığın temyiz sebepleri reddedildi ve cezası onaylandı. Ancak, duruşmadaki iyi hal nedeniyle cezasında indirim yapıldı ve kamu yararına bir işte çalışma hususunda gönüllü olduğu belirtilen sanık hakkında TCK'nin 50. maddesi uyarınca karar verilmesi gerektiği tartışmasız bırakıldı. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, karar bozuldu ve detaylı açıklama TCK'nin ilgili maddelerinde yapıldı.

3. Ceza Dairesi 2019/9465 E. , 2019/18246 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hüküm kurulurken, uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi yerine 86/2. maddesinin gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Duruşmadaki iyi hali nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 62. maddesi uyarınca cezasından indirim yapılan ve kamuya yararlı bir işte çalışma husunda gönüllü olan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 50. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
b) Sanık hakkında hüküm kurulurken, uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi yerine 86/2. maddesinin gösterilmesi,
c) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.