MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 07/03/2018 gün ve 2016/956-2018/320 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dosyanın yapılan tetkikinde; davanın başlangıçta Ankara 2.Asliye Ticaret Mahkemesinde açıldığı, anılan mahkemece verilen 31.03.2016 tarihli yetkisizlik kararının taraflarca temyiz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine dosyanın görevli ve yetkili İstanbul 14.Asliye Ticaret Mahkemesine gönderildiği ve İstanbul 14.Asliye Ticaret Mahkemesince davanın kabulüne dair nihai kararın, 07.03.2018 tarihinde verildiği anlaşılmaktadır.
5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanunun 25 ve geçici 2"inci maddeleri uyarınca kurulan ve yargı çevreleri belirlenen Bölge Adliye Mahkemeleri, 20.07.2016 tarihinde göreve başlamış olup, İlk Derece Mahkemesince verilen nihai nitelikteki kararın, Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten sonra verildiği açıktır. Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen yetkisizlik kararının ise temyiz edilmeksizin kesinleştiği hususunda şüphe bulunmamaktadır. 6100 sayılı HMK Geçici 3/2 inci maddesinde; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki 427 ile 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir. Bu düzenleme nedeniyle, bir dosyada 20.07.2016 tarihinden önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi nihai bir karar verilmiş ve bu karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiş ise, o dosyada kesinleşinceye kadar verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinaf kanun yoluna, yetkisizlik kararı temyiz sonucu kesinleşmiş ise HUMK hükümlerine göre doğrudan temyiz kanun yoluna tabi olacaktır (Emsal olarak Dairemizin 03.04.2019 tarihli ve 2018/328 E.-2019/2593 K. ve 10.06.2019 tarihli ve 2018/2586 E. - 2019/4143 K. sayılı ilamları). Bu durumda, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen ve temyiz edilmeksizin kesinleşen yetkisizlik kararının HMK’nın Geçici 3/2 inci maddesinin uygulanmasını gerektirmeyeceği, başka bir ifadeyle bu durumun 07.03.2018 tarihinde verilen nihai hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmakta olup, mahkemece verilen nihai kararın kanun yolu incelemesi Bölge Adliye Mahkemesine aittir.
Belirtilen sebeplerle, Bölge Adliye Mahkemesince, başvurulacak kanun yolunun temyiz olduğundan bahisle dosyanın Yargıtay ilgili hukuk dairesine gönderilmek üzere İlk Derece Mahkemesine geri çevrilmesi doğru görülmemiş, anılan kararın bozularak kaldırılmasına ve dosyanın, istinaf incelemesi için ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere İlk Derece Mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14.Hukuk Dairesi’nin 04.10.2018 tarihli ve 2018/917 E. - 2018/986 K. sayılı kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA ve kanun yolu değerlendirmesi yapılmak üzere dosyanın mahalline İADESİNE, 04/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.