Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/24359 Esas 2014/4036 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :KDZ.Ereğli 1. İş Mahkemesi
Tarihi :06/09/2013
Numarası :2012/312-2013/454

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili davacının davalı şirketin iş sahasında taşeron olarak çalışan İşler Gemi Şirketinde 18/05/2001 tarihinden 31.10.2005 tarihine kadar çalıştığını, davacının tüm çalışmalarından üst işveren olduğu için davalı şirketin sorumlu olduğunu iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkil şirket çalışanı olmadığını, bu nedenle çalışmalardan sorumlu olmadığını, aksinin kabulü halinde dahi yalnızca davacının müvekkili şirket nezdinde çalıştığı süre ile sınırlı olmak üzere çalıştığı dönemdeki ücreti üzerinden sorumlu olduğunu, davanın zamanaşımına uğradığını bildirerek haksız olan davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davacının davalıdan sözleşme ile iş alan dava dışı alt işverenler nezdinde çalıştığı, davalının asıl işveren olarak dava konusu edilen alacaklardan sorumlu olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Aylık ücret konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Bilirkişi raporunda davacının ücreti konusunda ikili bir hesaplama yapılmış, asgari ücret ve net 1400,00 TL brüt 1900,00 TL üzerinden dava konusu edilen alacaklar ayrı ayrı hesap edilmiştir.
Mahkemece tanık M.. U.."ın beyanı ve dava dilekçesine ekli davacının çalıştığı alt işveren tarafından verilen çalışma belgesi dikkate alınarak hesaplamalara esas ücret net 1400,00 TL olarak kabul edilmiş ise de, davacının prime esas kazancının çalışma belgesini veren alt işveren tarafından asgari ücret olarak gösterilmesi karşısında çalışma belgesindeki ücretin doğruluğu konusunda şüphe oluşmuştur. Beyanına itibar edilen davacı tanığı kendisinin 2000,00 TL, davacının 1400,00TL ücret aldığını beyan etmiş ise de, kendisinin açtığı ve Dairemizin 2013/18425 Esas 2013/14851 Karar sayılı kararı ile onanan davada davacı tanığının net ücretinin 691,00 TL olarak, öte yandan aynı gün temyiz incelemesi yapılan Dairemizin 2013/24358 Esas sırasında kayıtlı davada yaklaşık 8 yıllık çalışması bulunan N. Ç.. isimli işçinin ücreti yapılan emsal ücret araştırması sonucunda sendikanın bildirdiği emsala göre 2007 yılı itibari ile net 908,00 TL olarak kabul edilmiştir. Mahkemece bu davada da emsal ücret araştırması yapılmasına, Türk Metal İş Sendikası davacı vasfındaki işçinin alabileceği ücreti bildirmesine rağmen gerekçesi açıklanmadan dosya kapsamı ve emsallerle uyuşmayan soyut tanık beyanına göre ücretin net 1400,00 TL olarak kabul edilmesi hatalıdır. Davacının dava konusu ettiği alacaklar sendikanın bildirdiği ücrete göre hesap edilmelidir. Yukarıda özetlenen maddi ve hukuki olgular gözetilmeden yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
O halde davalı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.