Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/21957 Esas 2019/20476 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağına uygulanan faizin niteliği konusundadır.Ulusal bayram ve genel tatil ücreti geniş anlamda ücret niteliğinde olup, 4857 sayılı İş Kanununun 34. maddesi gereğince, gününde ödenmemesi halinde bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir.Somut olayda, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağına bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı uygulanması gerekirken, en yüksek işletme kredisi faizi uygulanmış olması hatalı olmuştur. Bu husus bozma sebebi ise de, hatanın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, temyiz olunan hükmün 1.fıkrasında yazılı “bankalarca bir yıllık mevduata uygulanan en yüksek işletme kredisi faiziyle birlikte” şeklindeki ifadenin silinerek yerine "bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize” ifadesinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07/11/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.