3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/9341 Karar No: 2019/18235 Karar Tarihi: 10.10.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9341 Esas 2019/18235 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2019/9341 E. , 2019/18235 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet, düşme
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık ... hakkında mağdur sanık ...’a karşı “Kasten Yaralama” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Mağdurun, kovuşturma aşamasında 04.06.2015 tarihli celsede sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesine göre, katılan sıfatı bulunmadığından, 5271 sayılı CMK’nin 242/1 ve 260/1. maddeleri uyarınca hükmü temyiz hakkı bulunmadığından, mağdur vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında katılan sanık ...’e karşı “Kasten Yaralama” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hüküm kesin nitelikte bulunduğundan katılan sanık vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 3) Sanık ..., mağdur sanık ... ve katılan sanık ... haklarında Gökhan’a karşı “Kasten Yaralama” suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; İddia, savunma, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen ve ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararları ve TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereği asgari seviyede (1/4) haksız tahrik indirimi yapılması gerekirken, sanıklar hakkında hükmolunan cezada (3/4) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık, katılan sanık ve mağdur sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 10.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.