Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/300 Esas 2019/743 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücûan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekilli tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-5510 sayılı Yasa"nın 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesindeki, “İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir.” düzenlemesi getirilmiş ise de, söz konusu düzenlemenin anılan Kanunda, yürürlüğü öncesinde gerçekleşen olaylardan kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı ve genel olarak kanunların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı gereğince, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanun"un 10 ve 26. maddesidir.
506 sayılı Kanun"un 26. maddesine dayanan rücu davalarında kusurun belirlenmesinde, mahkemece, öncelikle dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak, varsa çelişki giderilerek belirlenmeli ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda, kusur oran ve aidiyeti konusunda bilirkişi incelemesine gidilmelidir.
Dava; 24.04.2003 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu yaralanan sigortalıya bağlanan ilk peşin sermaye değerli gelir, tedavi giderleri ve geçici iş göremezlik ödeneği giderlerinin rücuan tahsiline ilişkindir.
Dosya kapsamı incelendiğinde, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu nazarında, davalı işverene %50, kazalı sigortalıya ise %50 oranında kusurlu olduğu kabul edilip 506 sayılı Yasa"nın 10. maddesi gözetilerek karar verilmiş ise de; somut olayda davalı işverenin meydana gelen iş kazası olayında; şeritli hızar makineninde plakaları keserken meydana geldiği, şerit testerenin operasyon nokta koruyucusu bulunmadığı, işveren kazazedeyi iş güvenliği konusunda yeterince eğitmediği, kişisel koruyucu vermediği kazazedenin plakaları nasıl kestiği hususunda yapılan işle ilgili olarak denetlemediği işi tamamen kazazedenin insiyatifine bıraktığı, söz konusu kaza nedeniyle baskın kusurun işverende olduğu anlaşılmakla, işçi sağlığı ve iş güvenliği ile iş kazasının vuku bulduğu iş kolunda uzman bilirkişi heyetinden; kusur oran ve aidiyeti konusunda yeniden rapor alınarak, varılacak sonuca göre hüküm kurulmalıdır.
O halde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 05.02.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.