Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/294 Esas 2017/4029 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacılar murisinin ..."nın maluliyet aylığının iptaline ilişkin Kurum işleminin iptaline, aylığın yeniden bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava,davacıya 17/07/2007 tarihli talebine istinaden bağlanan ve kontrol muayenesi sonucu Kurum tarafından 09/11/2010 ve 01/02/2011 tarihli raporlara istineden kesilen malüliyet aylığının yeniden bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden; davacıya 17/07/2007 tarihli talebine istinaden 506 sayılı Yasanın 54. maddesi kapsamında malüliyet aylığı bağlandığı, yapılan kontrol muayenesi sonucu 2/3 oranında malül olmadığı gerekçesiyle malüliyet aylığının kesildiği, YSK"nun 06/04/2011 tarihli raporunda davacının çalışma gücünün 2/3 ünü kaybetmemiş olduğundan malul sayılamayacağının, ... Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü Kurum Sağlık Kurulu"nun 14.7.2011 tarihli Raporundan davacının Çalışma Gücü ve Meslekte kaznam Gücü Kaybı oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği çerçevesinde incelendiğinde çalışma gücünün en az %60 ını kaybetmediğinin, Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Dairesi"nin 21/12/2012 tarihli raporunda beden çalışma gücünün 2/3 sini kaybetmemiş olduğundan malul sayılamayacağının, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu"nun 14/08/2014 tarihli raporunda çalışma gücünün 2/3 sini kaybetmemiş olduğu malul sayılamayacağının bildirildiği görülmektedir.
Somut olayda, 01/10/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın 25. maddesinde, çalışma gücünü en az % 60 oranında kaybeden sigortalının malül sayılacağı düzenlenmiştir. Dolayısıyla davacının malüliyet oranını 5510 sayılı Yasanın 25. madde kapsamında % (yüzde) olarak belirlemeden sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş; davacının malüliyet oranını 5510 sayılı Yasanın 25. madde kapsamında % (yüzde) olarak belirlemek için dosyanın Adli Tıp Kurumuna gönderilerek çıkacak sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine, 16/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.