MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler hakkında sanıklar... ve sanık ... müdafiinin istinaf talepli dilekçelerle kanun yoluna başvurdukları anlaşılmış ise de, 5271 sayılı CMK.nın 264. maddesine göre kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından istinaf talepli dilekçelerin temyiz talebi niteliğinde olduğu kabul edilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında atılı suçtan kurulan mahkumiyet hükmünün incelemesinde;
Sanık müdafiine usulüne uygun şekilde tefhim edilen hükmün, CMUK"nın 310. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen ve tefhimden başlayan bir haftalık süreden sonra 24.03.2017 havale tarihli dilekçeyle sanık müdafiinin temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında kanuni süresinden sonra gerçekleşen temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklar Barış, İsmail ve Ali hakkında atılı suçtan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; yapılan duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,14.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.