1. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1008 Karar No: 2017/2215 Karar Tarihi: 12.06.2017
Kasten eşini öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1008 Esas 2017/2215 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, resmi nikahlı eşi olan kurbanı kasten öldürme suçundan suçlu bulunarak 20 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Savunmaları reddedilen sanığın cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebepleri değerlendirilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK'nin 53. maddesi dikkate alınarak, sanığın zorunlu müdafii yardımından ücretsiz faydalanma hakkının olduğu halde ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesinin kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Kararın sonunda ise sanığın suçlu bulunduğu TCK'nin 82/1-d, 29, 62. ve 53. maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
1. Ceza Dairesi 2017/1008 E. , 2017/2215 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten eşini öldürme HÜKÜM : TCK"nun 82/1-d, 29, 62. ve 53. maddeleri uyarınca 20 yıl hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."nun resmi nikahlı eşi ..."nu kasten nitelikli öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan ... vekilinin ceza miktarına, vesaireye, sanık müdafiinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin sanık hakkında bu madde ile yaptığı uygulama ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından "Adaletin selametinin gerektirmesi" kıstası ile yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; maddi durumunun iyi olmadığı dosyaya yansıyan sanığın 5271 sayılı CMK"nun 150/2-3 maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi kanuna aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde, yine hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan bozma öncesi aşamada sarfına neden olduğu toplam "802,14 TL" ibaresinin 224,14 TL olarak ve toplam yargılama giderinin 327, 44 TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 12/06/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.