MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet (sanık ... hakkında), ihmal suretiyle görevi kötüye kullanma (sanık ... hakkında), denetim görevinin ihmali (diğer sanıklar hakkında)
HÜKÜM : Sanıklar ..., ... ve ..."in atılı suçlardan mahkumiyetlerine, sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına, diğer sanıkların atılı suçlardan beraatlerine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre zimmet suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan ve davadan haberdar edilmeyen Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve vekili tarafından hükmün süresinde temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Yasanın 18. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak Hazinenin katılma isteminin zimmet suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak kabulüne, görevi kötüye kullanma ve denetim görevinin ihmali suçlarından doğrudan zarar görmediğinden temyiz yetkisi bulunmayan Hazine vekilinin bu suçlara yönelik temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, sanıklar... ve ... hakkında verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, CMK"nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanunun 264. maddesi de gözetilerek temyiz isteğinin itiraz mahiyetinde kabulü ile merciince değerlendirilip bir karar verilmiş olması da göz
-2-
önüne alınarak temyiz istemlerinin reddiyle, sanık ... hakkında zimmet suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak sanık müdafiin duruşma isteminin ceza miktarı nazara alınarak CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddi ile incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunmuş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Zimmete konu miktarın en son 13/06/2012 tarihinde ödendiği, soruşturmanın ise 13/07/2012 havale tarihli dilekçe ile başladığı, bu itibarla etkin pişmanlığın soruşturma öncesi gerçekleştiği gözetilmeden sanık hakkında verilen cezadan 5237 sayılı TCK"nın 248/1. maddesi uyarınca 2/3 yerine, 248/2. maddesiyle 1/2 oranında indirim yapılarak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, katılan vekili ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki “Sanığın soruşturma aşamasında kovuşturmadan önce gönüllü olarak, zimmetine geçirdiği parayı aynen iade ettiği anlaşılmakla, hakkında verilen cezanın TCK.nun 248/2. maddesi uyarınca takdiren 1/2 oranında indirim yapılarak (6) yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,” ibaresinin çıkartılıp yerine “TCK"nın 248/1. maddesi uyarınca soruşturmaya başlamadan önce zimmete konu miktarın tamamının sanık tarafından ödendiği anlaşılmakla cezasından 2/3 oranında indirim yapılıp sonuç olarak 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına” cümlesinin eklenmesi, TCK"nın 62. maddesi uyarınca yapılan indirim sonucunda sonuç cezanın ve TCK"nın 53/5. maddesi uyarınca hükmolunan hak yoksunluğu sürelerinin "3 yıl 4 ay" olarak belirlenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.