Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5027 Esas 2019/115 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 22/6. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına

Taksirle öldürme suçundan sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Şikayetçi ..."in davaya katılması hakkında usulüne uygun şekilde bir karar verilmemiş ise de, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan, katılma talebini mahkemeye bildiren ve hükmü temyiz ederek katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilmekle dosya incelendi ve gereği düşünüldü:
Olay tarihinde, ölen ..."in dayıları olan sanıklar ... ve ..."ın işlettiği fırında hamur yoğurma kazanının içine düşerek kafatası ve yüz kemiklerinin çoklu kırığına bağlı beyin kanaması neticesinde vefat ettiği olayda;
A) Sanık ... bakımından yapılan incelemede;
Sanığın ölenin annesi olduğu, olayın meydana geldiği ekmek fırınında çalışmadığı ve olay anında orada bulunmadığı, belirtilen şekilde sanığın meydana gelen neticede taksir düzeyinde de olsa sorumluluğunun bulunmadığının kabulü ile beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
B) Sanıklar ... ve ... bakımından yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) TCK"nın 22/6. maddesinin uygulanabilmesi için taksirle hareket sonucu neden olunan neticenin münhasıran sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiği ve sanıkların ölen ..."in dayıları oldukları göz önünde bulundurularak TCK"nın 22/6. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2) Dosya kapsamında bulunan ve kusura ilişkin değerlendirmeler içeren 01/10/2014 tarihli raporun, hangi alanda uzmanlığının olduğu tespit edilemeyen bilirkişi tarafından düzenlenmiş olması karşısında, sanıkların kusur durumunun mahkemece tespit edilebilmesi amacıyla mahallinde keşif yapıldıktan sonra ehil üç kişilik bilirkişi heyetinden rapor alınmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tespit ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 07/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.