MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 23/12/2015 tarih ve 2014/358-2015/389 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin kurucusu olan ...tarafından “MAKEL ibaresinin marka olarak ihdas edildiğini, müvekkili şirket ile davalı şirketin hissedarlarının ..., ...,... iken 09.06.2011 tarihli protokol ile anılan kişilerce şirketlerdeki ortaklıkların sonlandırıldığını, müvekkili şirketin tüm hisselerinin ..., ...’ya devredildiğini, davalı şirketin tüm hisselerinin ise ...’a devredildiğini,ancak unvandaki “MAKEL” ibaresinin protokolden itibaren 1 yıl içerisinde sonlandırılması gerektiğini, böylece “MAKEL” ibaresinin ünvansal ve markasal kullanımının müvekkili şirkete bırakıldığını, fakat davalı tarafın unvandan ibareyi terkin ettirmediği gibi “BODRUM MAKEL MÜHENDİSLİK PAZARLAMA” ibareli 11, 37, ve 42. sınıf mal ve hizmetleri kapsayan marka başvurusunda bulunduğunu, müvekkkilince yapılan itirazın kısmen kabul kısmen reddedildiğini, reddedilen mal ve hizmetler yönünden yapılan itirazın ise nihai olarak YİDK’nin 2014-M-7488 sayılı kararla reddedildiğini, kararının yerinde olmadığını, zira iltibas tehlikesinin bulunduğunu, ayrıca “MAKEL” ibaresinin marka ve unvan olarak kullanım hakkının müvekkili şirkette olduğunu ileri sürerek anılan kararının iptali ile markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, protokolde markasal olarak tanınmış bir hakkın bulunmadığını, müvekkili başvurusu ile davacı markası arasında iltibas oluşmayacağını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davalı başvurusunun “şekil+BODRUMMAKEL MÜHENDİSLİK PAZARLAMA” ibareli 11, 37 ve 42. sınıflardaki mallar ve hizmetler olduğu, itiraza dayanakmarkanın ise “MAKEL ibareli 37 sınıfta yer alan; ""Isıtma, havalandırma ve su tesisatının kurulması (tesis edilmesi), bakımı ve tamiri hizmetleri"" hizmetlerini kapsadığı, vaşvuru kapsamında yer alan 11. sınıftaki “Isıtma ve buhar üretme tesisatı için cihazlar(Katı, sıvı, gaz yakıtlı ve elektrikli sobalar, kuzineler dahil). İklimlendirme ve havalandırma cihazları. Sıhhi tesisat, vitrifiye. Su yumuşatma cihazları, su arıtma cihazları, su arıtma tesisatı, atık arıtma tesisatı” malları ile davacı markasınındaki hizmetlerin birbiri ile ilişkili olduğu, davacı markasının asıl unsurunun “MAKEL” ibaresi olduğu, davalı başvurusunda da aynı ibarenin asıl unsur olduğu, diğer ibarelerin ayırt ediciliğe katkısının bulunmadığı, dolayısıyla belirtilen mallar bakımından davalı başvurusunun davacı markası ile 556 sayılı KHK’nın 8(1)(b) maddesi anlamında karıştırılma olasılığı bulunduğu, dava dışı ortaklarca yapılan protokolde marka bakımından bir belirlemenin yapılmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, YİDK kararının belirtilen mallar yönünden iptaline, markanın da aynı mallar için hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 04/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.