Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/19840 Esas 2014/3957 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Adana 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 26/03/2013
Numarası : 2011/291-2013/178

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekilince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle temyiz edenin sıfatına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde sulama teknisyeni olarak çalıştığını, davalının Nisan 2010 tarihinde Meclis kararı ile 1.290,00 TL olan ücretini 980,00 TL’ye düşürdüğünü ve Mayıs 2010 da da iş akdini haklı neden olmadan feshettiğini, fazla mesailerini karşılığının ödenmediğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, iş akdinin karşılıklı anlaşarak ve davacıya tazminatları ödenerek sonlandırıldığını ve alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş akdinin davalı işveren tarafından 15.05.2010 tarihinde haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
HMK "nun 26.maddesine göre hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Somut olayda, davacı davalı işyerinde 1994-2010 yılları arasında fesihten önceki son üç yıl muhasebe elemanı olarak büroda görev yaptığını ve hafta içi 5 gün 08.00-17.00 saatleri arası mesai yapıp, cumartesi ve Pazar günlerinde tatil yaptığını dava dilekçesinde bildirmiştir. Bu süre yönünden davacının fazla mesai talebi yoktur. Ancak, bilirkişi tarafından sulama sezonun sonu olan 30.09.2009 tarihine kadar fazla mesai hesabı yapılmıştır. Bu raporun hükme esas alınması suretiyle davacının talebini de aşacak şekilde fazla mesai alacağının hüküm altın alınması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davalıya iadesine 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.