12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/5366 Karar No: 2019/112 Karar Tarihi: 07.01.2019
Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5366 Esas 2019/112 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum olmuştur. Temel ceza belirlenirken suçun şekli, zararın ağırlığı ve sanığın kusur yoğunluğu gibi faktörler göz önünde bulundurularak adil bir ceza belirlenmelidir. Ancak bu durum gözetilmeden temel cezanın asgari haddinden daha az belirlenmesi yanlıştır. Bu hata sebebiyle karar temyiz edilmemiştir. Mahkeme, yapılan yargılama ve toplanan delillere dayanarak sanığın temyiz itirazlarını reddetmiş ve hükmü onamıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2'inci maddeleridir. Bu maddeler, taksirle yaralama suçunun tanımını ve ceza hükümlerini düzenlemektedir.
12. Ceza Dairesi 2017/5366 E. , 2019/112 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle Yaralama Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü; İki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın taksire dayalı kusurunun yoğunluğu nazara alınmak suretiyle adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi, bu kapsamda, sanığın kusur durumu ve katılanda meydana gelen yaralanmanın niteliği göz önünde bulundurularak temel cezanın asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, sözü edilen ölçülere uymayacak şekilde eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış olup; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 07/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.