Mahkemesi : Manavgat İş Mahkemesi
Tarihi : 26/11/2012
Numarası : 2012/182-2012/667

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde barmen olarak mevsimlik iş sözleşmesine göre 13/04/2008 -19.3.2012 tarihleri arasında çalıştığını, her askı döneminde kendisinden zorla ibraname ve istifa dilekçesi alındığını, 2012 sezonunda kendisinin ne zaman işe çağrılacağının belirtilmediğini ve yeni sezonda işe çağrılan başka işçiler olmasına rağmen kendisinin işe çağrılmadığından ve çalışma dönemi içinde yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğinden ve her ay kendilerinden kırık çıkık zayiat parası adı altında 40,00 TL para kesilmesi nedeniyle sözleşmeyi kendisinin feshettiğinden bahisle kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma ve haksız olarak ücretlerinden aylık 40,00 TL kesilen ücret alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının sözleşmeyi haksız feshettiği, ibraname alındığı, fazla çalışma ve ücretten kesinti yapılmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iş akdinin davacı tarafından ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle haklı olarak feshedildiği kanaatine varılarak kıdem tazminatına hak kazanacağı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda bilirkişinin 14 saatlik çalışmadan 2 saat yerine 1,5 saat, indirmek suretiyle ara dinlenme sürelerini düşük tutması hatalı olup bozma sebebidir.
3-Davacının ücretinden kesinti yapıldığına dair tanık beyanları dışında başkaca delil bulunmadığı halde 47 ay süreyle aylık 40,00 TL ücret kesintisi yapıldığı kabul edilerek hesaplama yapılması da hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.