11. Hukuk Dairesi 2019/1775 E. , 2019/7822 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK
Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20/09/2017 tarih ve 2016/399 E- 2017/324 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/01/2019 tarih ve 2018/684 E- 2019/85 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "BİRUNİ" ibareli, 16, 35, 36, 41, 42 ve 44. sınıf hizmetleri içeren markalarının bulunduğunu, “BİRUNİ” ibareli birçok marka tescil başvurusu reddedilen davalının “EBU REYHAN EL BİRUNİ ÜNİVERSİTESİ” ibareli 16 ve 41. sınıf ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, tanınmışlık iltibas ve kötüniyet vakıalarına dayalı olarak başvurunun reddi istemiyle gerçekleştirdikleri itirazların nihai olarak YİDK tarafından 2016/M-7942 sayılı kararla reddedildiğini, davalının başvurusunun müvekkilinin tanınmışlık vasfı bulunan markaları ile iltibasa sebebiyet vereceğini, tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını ve kötüniyet bulunduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptali ile davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı Üniversite vekili, markaların ve başvurunun birbirini çağrıştırmadığını, herhangi bir benzerlik bulunmadığını, davacının markalarının 16. sınıf ürünleri içermediğini, 41. sınıf hizmetler bakımından kullanılmaması nedeniyle iptali istemiyle dava açıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalı başvurusunun konusu olan işaretin "EBU REYHAN EL BİRUNİ ÜNİVERSİTESİ" ibaresinden oluştuğu, işarette asıl ve ayırt edici unsurun "BİRUNİ" ibaresi olduğu, "EBU REYHAN EL BİRUNİ ÜNİVERSİTESİ" ibareli başvuruyla "BİRUNİ" ibareli davacı markalarının görsel ve sescil olarak bıraktığı umumi intiba itibariyle bağlantı kurulabilecek derecede benzer bulundukları, başvurudaki diğer ibarelerin bağlantı kurmayı engelleyecek derecede ayırt edicilikte yeterli farklılık yaratmadığı, başvuru kapsamında yer alan 41. sınıftaki; "Eğitim ve öğretim hizmetleri. Sempozyum, konferans, kongre ve seminer düzenleme, idare hizmetleri. Spor, kültür ve eğlence hizmetleri (sinema, spor karşılaşmaları, tiyatro, müze, konser gibi kültür ve eğlence etkinlikleri için bilet sağlama hizmetleri dahil). Film, televizyon ve radyo programları yapım hizmetleri. Fotoğrafçılık hizmetleri. Tercüme hizmetleri" ile "Dergi, kitap, gazete vb. gibi yayınların basıma hazır hale getirilmesi, okuyucuya ulaştırılmasına ilişkin hizmetler. (global iletişim ağları vasıtasıyla anılan hizmetlerin sağlanması da dahil" hizmetleri ile 16. sınıftaki; Matbaa ve ciltleme malzemeleri. Basılı evraklar; basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar, (pullar)” ürünlerinin davacı markalarının kapsamında aynen yer aldığı, öte yandan ürün ve hizmetlerin birbirini tamamladığı, aynı dağıtım kanallarından geçtikleri, aynı işyerlerine sunuldukları, birbirleri yerine ikamet edilme ve rekabet etme olanaklarının bulunduğu, bu nednele bu mal ve hizmetler yönünden iltibasın bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, TPMK YİDK"nın 2016/M-7942 sayılı kararının anılan mal ve hizmetler yönünden iptaline markanın da aynı mal ve hizmetler yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekillerince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, "EBU REYHAN EL BİRUNİ ÜNİVERSİTESİ" ibareli başvuruyla "BİRUNİ" ibareli davacı markalarının görsel ve sescil olarak bıraktığı umumi intiba itibariyle, başvuru kapsamında yer alan 16. sınıftaki anılan mallar yönünden kararın yerinde olduğu, markaların ilişkin bulundukları 41. sınıf hizmetlerin kullanıcılarının, dikkatli ve seçici kişilerden oluştuğu gözetildiğinde markalar arasında, 41. sınıf açısından, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde iltibas tehlikesinin bulunmadığı gerekçesi ile davacı vekilinin tüm, davalılar vekillerinin sair isinaf itirazlarının reddine, davalılar vekillerinin istinaf isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile TPMK YİDK"nın 2016/M-7942 sayılı kararının başvuru kapsamındaki, 16. sınıftaki, "Matbaa ve ciltleme malzemeleri. Basılı evraklar; basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar, (pullar)" ürünleri bakımından iptaline, markanın da aynı mallar yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından taraflardan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 04/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.