Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9326 Esas 2019/18215 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9326
Karar No: 2019/18215
Karar Tarihi: 10.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9326 Esas 2019/18215 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir sanığın müştekiyi kasten yaralama suçundan mahkum edilmesine ve diğer sanığın ise aynı suçtan beraat etmesine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesini içeriyor. İlk sanığın temyiz sebepleri reddedilerek hüküm onanırken, ikinci sanığın temyiz sebepleri kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Mahkeme kararında, ikinci sanığın cezasının işlenen fiilin ağırlığına orantısız şekilde en üst sınıra yakın tayin edildiği, aynı zamanda Anayasa Mahkemesinin iptal ettiği bazı TCK maddeleri nedeniyle hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, TCK'nin 61. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi açıklayıcı olarak yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/9326 E. , 2019/18215 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ..."in katılan ..."ı kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ..."ın, müşteki ..."i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanun"un 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, suç kastındaki yoğunluk, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek ilgili Kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerekirken; alacak verecek meselesinden çıkan tartışmada, sanığın yumrukla müştekinin yüzüne bir kez vurarak mandibular ön kesici dişlerden iki tanesinin kaybı neticesinde basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca temel cezanın, alt ve üst sınır arasında makul bir oranda belirlenmesi yerine, işlenen fiilin ağırlığıyla orantısız olacak şekilde en üst sınıra yakın uygulama yapılmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.