MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/11/2017 tarih ve 2016/134 E. - 2017/539 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine , istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 10/01/2019 tarih ve 2018/627 E. - 2019/16 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin "TAÇ" esas ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “TAÇ Tarım Ürünleri Hayvancılık Gıda San.ve Tic.A.Ş.+şekil” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı Kuruma başvurduğunu, 2014/42259 kod numarasını alan başvuruya müvekkilince yapılan itirazın davalı Kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, oysa, müvekkili markalarının tanınmış olduğunu ve başvurunun bu markalarla karıştırılma ihtimali bulunacak düzeyde benzer olduğunu, bu markaların tanınmışlığından haksız yararlanacağını ileri sürerek, YİDK"in 2016-M-1501 sayılı kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili başvurusu ile davacı markaları arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerlik bulunmadığını, müvekkili şirketin "TAÇ TARIM" ibaresini 1996 yılından bugüne kadar nizasız fasılasız kullandığını, yıllardır süregelen yoğun kullanım sonucunda "TAÇ TARIM" markasının ayırt edicilik kazandığını, somut olayda 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi koşullarının da bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, dava konusu “TAÇ Tarım Ürünleri Hayvancılık Gıda San.ve Tic. A.Ş.+şekil” ibareli başvuru ile davacının “TAÇ” ibareli seri markaları arasında benzerlik bulunduğu ancak taraf markalarının kapsamlarında yer alan mal ve hizmetler arasında bir benzerlik olmadığı, dolayısı ile 556 sayılı KHK’nin 8/1-b hükmü bağlamında karıştırılma ihtimalinin bulunmadığı, davacı şirkete ait “TAÇ” markasının 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi anlamında tanınmışlık vasfını haiz olduğu, bununla birlikte uyuşmazlık konusu mallar açısından anılan maddedeki diğer şartların gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, aynı gerekçe ile davacı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 04/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.