Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4876 Esas 2018/461 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4876
Karar No: 2018/461
Karar Tarihi: 18.01.2018

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4876 Esas 2018/461 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığa özel belgede sahtecilik suçuyla mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddelerine uygun olarak ön ödeme önerisinde bulunulmadığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Sanık müdafiinin diğer temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi (İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında gerçek dışı belge ve bilgi verilemez)
- 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesi (Özel belgede sahtecilik suçlarına ilişkin hükümler)

11. Ceza Dairesi 2017/4876 E. , 2018/461 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Suç ve hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; TCK"nın 7. maddesi uyarınca lehe olan ve özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme uyarınca sanığa ön ödeme önerisinde bulunulup sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.