Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9433 Esas 2019/18211 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9433
Karar No: 2019/18211
Karar Tarihi: 10.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9433 Esas 2019/18211 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükümlerine ve sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet hükmüne karar vermiştir. Sanıkların temyiz başvuruları değerlendirilerek, adli para cezasının kesinleştiği belirlenmiştir. Sanığın diğer temyiz talepleri reddedilmiş, ancak belirlenen cezada hesap hatası yapılarak eksik ceza tayini yapılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 23. maddesi, 6723 sayılı Kanun, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 6136 sayılı Kanun'un 15/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 62., 50/1-a and 52/2. maddeleri kullanılmıştır.
3. Ceza Dairesi         2019/9433 E.  ,  2019/18211 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen bozma üzerine hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1)Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı Kararı ve 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itirazı kabil kararlardan olup, yapılan itirazın 05.02.2016 tarihli merci kararı ile değerlendirildiği görülmekle, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
    2)Sanık ..."in, müştekiler ... ve ..."yi kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Bozma sonrası, hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı itibarıyla, hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü;
    a) 6217 sayılı Kanun’un 23. maddesi ile değişik CMK’nin 272/3-a maddesi gereğince kesin olduğu,
    b) 6723 sayılı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinde yapılan değişiklik gereğince, İstinaf Mahkemelerinin yürürlüğe girdiği 20.07.2016 tarihinden önce Yargıtay tarafından bozulan kararlarda, bu kararlar kesinleşinceye kadar eski CMUK’un 305 ila 326 maddelerinin halen yürürlükte olması dikkate alınarak, verilen adli para cezasının CMUK’un 305/1. maddesi gereğince de kesin olduğu belirlendiğinden,
    Sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince, yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
    3)Sanık ... hakkında, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
    Sanık hakkında, 6136 sayılı Kanun"un 15/1. maddesi uyarınca belirlenen 6 ay hapis ve 25 gün adli para cezasının, 5237 sayılı TCK"nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirilmesi ile ""5 ay hapis ve 20 gün adli para cezası"" yerine hesap hatası yapılarak 5 ay hapis ve 16 gün adli para cezası verilmesi, devamında, TCK"nin 50/1-a, 52/2. maddelerinin uygulanmasıyla sonuç ceza olarak ""3.000 TL ve 400 TL"" yerine 3.000 TL ve 320 TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.