5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/15137 Esas 2020/4820 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15137
Karar No: 2020/4820
Karar Tarihi: 13.05.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/15137 Esas 2020/4820 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sevk ve idaresinde bulunan araçta yapılan aramada 140 paket sigara ele geçirilmesi sonucu 5607 sayılı Kanuna muhalefetten suçlanmaktadır. Sanık, sigaraları kişisel kullanım için satın aldığını savunsa da mahkeme, sigaraların ticari maksatla bulundurulduğuna dair yeterli delil olduğu gerekçesiyle sanığın suçlu olduğuna hükmetmiştir. Ancak mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından bozulmuştur. Bozma nedenleri arasında, suç tarihi için yanlış kanun maddesinin uygulanması, takdiri indirim uygulanması maddesinin yanlış yazılması, TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi sebebiyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği, kaçak eşyanın müsaderesi için yanlış kanun maddesinin uygulanması bulunmaktadır. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve kanun maddeleri yeniden değerlendirilerek karar verilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri şöyle açıklanabilir: Suç tarihi için 6455 sayılı Yasanın 3/18. maddesi yerine 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. ve 3/10. madde ve fıkralarının gerektiği, takdiri indirim uygulama maddesi için TCK'nun 62. maddesinin yazılması gerektiği

7. Ceza Dairesi 2016/15137 E. , 2020/4820 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
21.08.2014 tarihli olay tutanağına göre, sanığın sevk ve idaresinde bulunan araçta yapılan aramada 140 paket sigara ele geçmesi, sanığın aşamalarda değişmeyen savunmalarında sigaraları kişisel kullanım için satın aldığını beyan etmesi ile ele geçen eşyanın miktar itibariyle kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında ve tüm dosya kapsamına göre sanığın sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraat yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
1- Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89.maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. ve 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22. maddesinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden suç tarihinde yürürlükte bulunmayan 6455 sayılı Yasanın 3/18.maddesi gereğince yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. maddesi yerine TCK"nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53"maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- Dava konusu kaçak eşyanın TCK"nun 54/4. maddesi yerine TCK"nun 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA,13.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.