Mahkemesi : Alanya İş Mahkemesi
Tarihi : 28/03/2013
Numarası : 2013/41-2013/185

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı Şirket vekili, müvekkilinin Kavaklıdere Şaraplar A.Ş."nin ürettiği ürünlerin yurtiçi pazarlamasını yaptığını, davalının Antalya bölgesinde 31.03.2011-05.01.2012 tarihleri arasında çalıştığını, istifa ederek işten ayrıldığını, işe girişi sırasında 60.000-USD bedelli teminat senetleri imzaladığını, sözleşmeye göre "çalışanın iş akdinin her ne sebeple olursa olsun iş akdinin sonlanmasından itibaren iki yıl boyunca başka bir şarap firmasında gerek satış gerek üretim gerekse idari kadrolarda çalışmayacağını aksi takdirde 60.000-USD bedelli tazminatın ödenmesinin" öngörüldüğünü, davalının işyerinden ayrılmasından sonra ... Şarapçılık A.Ş."nin pazarlama şirketinde sözleşmeye aykırı olarak pazarlama şefi olarak işe başladığını iddia ederek rekabet yasağından kaynaklı tazminatın tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece rekabet yasağına ilişkin yer yönünden bir sınırlandırma getirilmediğinden davanın reddine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık iş mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır.
İş sözleşmesinin doğası gereği akdin devamı müddetince işçi yanında çalıştığı işveren ile rekabet yapamaz. İşçi tarafından işverenle rekabet etme anlamı taşıyabilecek davranışlarda bulunması 4857 sayılı Kanunun 25. maddesine göre sadakat borcunun ihlali olarak değerlendirilir. İşçinin sadakat borcu iş sözleşmesinin kurulmasıyla birlikte doğar, sözleşmenin sona ermesine kadar devam eder ve iş sözleşmesinde sadakat yükümlülüğü ile ilgili herhangi bir hüküm yer almasına da gerek yoktur. Akdin devamı sırasında anılan şekilde işçinin işverenle rekabeti anlamına gelebilecek bir başka anlatımla sadakat borcuna aykırılık teşkil edebilecek davranışlarına bağlı olarak açılacak tüm davaların 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 1"inci maddesine göre İş Mahkemesinde görülmesi gerekeceğinde şüphe yoktur.
818 sayılı Borçlar Kanununun 10. babı içerisinde rekabet yasağına dair maddeler bulunmaktadır. 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 348. maddesinde yeralan düzenlemede "...akdin hitamından sonra..." kelimelerine yer verilmiş bulunmaktadır.(paralel mahiyetteki düzenleme 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 444. maddesi "...sözleşmenin sona ermesinden sonra..." kelimeleri) Anılan bu madde ile akdin sonlanmış olmasına vurgu yapılmakla iş sözleşmesinin bitiminden sonra yapılmaması gereken hususlar hakkında düzenleme getirildiği sonucuna varmak gerekir.
İşçinin iş sözleşmesi sona erdikten sonra işveren ile rekabet etmeyeceğine dair rekabet etmeme borcu sadakat borcunun aksine her iş sözleşmesi açısından söz konusu değildir. İşçi bakımından böyle bir yükümlülükten bahsedilebilmesi için iş ilişkisi devam ederken işçi ve işveren arasında iş sözleşmesinden ayrı bir rekabet yasağı sözleşmesi imzalanması ya da iş sözleşmesine rekabet yasağına dair bir hükmün konulması gereklidir. Bahsedilen şekilde ortaya çıkacak olan Borçlar Kanununda düzenlenmiş rekabet etmeme borcu ise sadakat borcunun aksine iş sözleşmesinin bitiminden sonra doğacak bir borç niteliği taşır.
6762 sayılı Türk Ticaret Kanununun 4/1-3 maddesine göre 818 sayılı Borçlar Kanununun 348. maddesinden kaynaklanan davalar mutlak ticari dava olarak sayılmıştır. Mutlak ticari davaların ise Ticaret Mahkemelerince incelenip karara bağlanması gerekir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 21.09.2011 gün ve 2011/9-508 E., 2011/545 K. ve HGK 2012/9-854 E. 2013/292 K. 27.02.2013 sayılı ilamları gereği rekabet yasağından kaynaklanan davaların mutlak ticari dava niteliğinde olduğu ve ticaret mahkemelerinde görülmesi gerektiği dikkate alınarak görevsizlik kararı verilmesi gerekirken mahkemece işin esasına girilerek davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine 17.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.