Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.08.2018 tarih ve 2017/530 - 2018/398 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma, Silahlı terör örgütü propagandası yapmak
Sanık ...’in Silahlı terör örgütüne üye olma suçu için 16.11.2016, Silahlı terör örgütü propagandası yapma suçu
Hüküm : 1-Sanıklar ..., ..., .. hakkında;
"Silahlı terör örgütüne üye olmak" suçundan CMK’nun 223/2-a maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat,
2-Sanıklar ... ve.... hakkında;
"Silahlı terör örgütü propagandası yapmak" suçundan CMK’nın 223/2-a maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat,
3-Sanıklar ... ve ... hakkında;
5237 sayılı TCK"nın 314/2, 3713 sayılı TMK"nın 5/1,53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararlarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddi,
4-Sanık ... hakkında;
3713 sayılı Kanunun 7/2 ve TCK"nın 43/1 ve 62/2 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi,
5-Sanık ... hakkında; 3713 sayılı Kanunun 7/2 ve TCK"nın 62/2 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosyada yargılaması yapılan diğer sanıklar ..., ..., ... ve ...hakkında verilen beraat kararlarının istinaf aşamasında kesinleştiği görülmekle;
I-Sanık ... hakkında ‘Silahlı terör örgütü propagandası yapmak’ suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
İstinaf Mahkemelerinin Türk yargı sistemine dahil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sayılı CMK madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK"tan (madde 305.) da farklı şekilde, re"sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde 294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz davasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F.Yenisey-A.Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel-Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C.Şahin-N.Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 278) olmasına, anılan Kanunun 289. maddesinin, usulüne uygun açılmış bir temyiz davasının "sınırlı inceleme ilkesinin" bir istisnasını teşkil etmesine (F. Yenisey-A. Nuhoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM Galstyan/Ermenistan Başvuru No; 26986/03 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkın ihlali sonucunu doğurmayacağının (AİHM Sjöö/İsveç Başvuru No; 37604/97) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran; 7188 sayılı Kanun yürürlüğe girdikten sonra sanık tarafından verilen temyiz istemine havi 25.10.2019 tarihli dilekçede temyiz nedenleri gösterilmediğinden, temyiz isteminin 5217 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık ... ve ... hakkında "Silahlı terör örgütüne üye olma" ve sanık ... hakkında ‘Silahlı terör örgütü propagandası yapmak’ suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ... müdafi, sanık ... ve sanık ... müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davalarının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.