MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkillerinin murisleri... ve .... adına .... ili, ... ilçesi, ... Çiftliği mevkii, 27 pafta, 137 ada, 488 ve 478 parsellerde kayıtlı taşınmazlarda hak sahibi olduklarını, murislerin belirtili taşınmazları 12/02/1970 tarihinde tapuda arsa olarak geçmekte iken kayıt maliki ..."dan satın aldıklarını ve adlarına tapu kayıtlarını tescil ettirdiklerini, ancak taşınmazların ... 7. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1983/818 Esas ve 1983/833 Esas sayılı kararlarıyla orman arazisi olduğu gerekçesiyle tapularının iptal edilerek Orman Genel Müdürlüğü adına tescilinin yapıldığını, dava konusu taşınmazların kadastro çalışmaları sonucunda arsa vasıflı özel mülkiyet olarak tescil edildiğini, müvekkillerinin murislerinin de bu tapu kaydına güvenerek ve bedel ödeyerek iktisap ettiklerini, devletin kusursuz sorumluluğu ile tuttuğu tapu siciline güvenerek ve üzerinde ayrıca hiç bir orman şerhi olmaksızın iyi niyetle mülkiyet iktisap ettiklerini, bu hakkın murislerin vefatı nedeniyle davacı mirasçılarına geçtiğini, müvekkillerinin mülkiyet hakları hiç bir bedel ödenmeksizin sonlandırıldığından, devletin tapu sicilinin yolsuz tutulmasından doğan kusursuz sorumluluğu nedeniyle hatalı tutulan sicilden mülkiyet nakline izin vererek mülkiyet iktisap ettirdiği ve bu iktisap sonucunda oluşan hak sahibi müvekkillerinin zararının yıllardır karşılanmadığını, hak sahiplerinin 6292 sayılı Kanunun 7. maddesi kapsamında müracaatlarına rağmen yinede karşılanmadığını, müvekkillerinin bundan dolayı zarara uğradıklarını, bu nedenlerle fazlaya ilişkin haklarının saklı kalması kaydıyla 10.000,00.-TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucu; -Davanın kısmen kabulü ile 7.200,00-TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, TMK"nın 1007. maddesi gereğince tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece verilen karar usul ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; tapu sicilinin yanlış tutulması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkin davalar nisbi harca tabi davalardandır.
492 sayılı Harçlar Kanununun 32. maddesinin birinci cümlesinde “Yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemler yapılmaz. Ancak ilgilisi tarafından ödenmeyen harçları diğer taraf öderse işleme devam olunmakla beraber bu para muhakeme neticesinde ayrıca bir isteğe hacet kalmaksızın hükümde nazara alınır” hükmüne yer verilmiştir.
Harçlar Kanununda, harç alınması veya tamamlanması yanların isteğine bırakılmamış; değinilen yönün mahkemece kendiliğinden (re"sen) gözetilmesi hükme bağlanmış ve yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağı vurgulanmıştır. Nitekim bu ilkeler, Hukuk Genel Kurulunun 12.10.2011 gün ve 2011/3-629 E. - 2011/613 K. ile 23.10.2013 gün ve 2013/7-31 E. - 2013/1481 K., 24.12.2013 gün ve 2013/21-445 E. - 2013/1625 K. sayılı ilamlarında da benimsenmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, dava açılırken nispi harç yatırılmadığı gibi, yargılama sırasında da bu yönden harç ikmali yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, öncelikle davada talep edilen tazminat değeri üzerinden nisbi harcın alınması, bu zorunluluk yerine getirildiği takdirde davaya devam edilmesi gerekirken, anılan husus gözardı edilerek işin esası bakımından hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine bu aşamada yer olmadığına 27/01/2017 gününe oy birliğiyle karar verildi.