MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen nitelikli zimmet suçunun temas ettiği 765 sayılı TCK"nın 202/2. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanunun 102/2. maddesinde belirtilen 15 yıllık asli ve 22 yıl 6 aylık ilave zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi Temmuz 1999 itibariyle bu sürenin henüz dolmadığı anlaşıldığından tebliğnamede zamanaşımı nedeniyle düşme isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasıyla ilgili Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 sayılı Kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün bulunmuş, bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/09/2011 günlü 2011/5-104 Esas 2011/183 sayılı Kararında belirtildiği üzere TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının kazanılmış hak niteliğinde olduğu ve 25/11/2005 günlü sanık aleyhine temyiz bulunmayan hükmün Dairemizin 24/11/2011 günlü ilamıyla kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla bozulmasına karar verilmesi nedeniyle de sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmasına ilişkin 9. bendinin tamamen çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.