Görevi Kötüye Kullanma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4886 Esas 2019/79 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi Kötüye Kullanma
Hüküm : TCK’nın 257/2, 62, 50/1-a, 52/2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Görevi kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık müdafiin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık müdafii tarafından hükmün temyiz edilmesinden sonra, sanığın 13.02.2017 havale tarihli dilekçesinde, açıkça temyiz hakkından feragat ettiği anlaşıldığından, sanık müdafinin hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 61. maddesinde belirlenen temel cezanın bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütler ve aynı Kanunun 3. maddesindeki adalet, hakkaniyet ve orantılılık ilkesi gözetilerek temel cezaların tayininde isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 07.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.