Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5967 Esas 2019/9449 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"unun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuğun temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğun, aşamalarda olay günü saat 18.00 sıralarında temyiz dışı suça sürüklenen çocuklar ile buluştuklarını ve sonrasında atılı suçu işlediklerini belirttiğinin ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin saat 17.36"da başladığının, böylece atılı hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, müştekinin işletmiş olduğu kafeteryanın camını kırarak içerden 250 TL bozuk para, bakır tava ve demlik ile çeşitli markalarda bisküvi ve kuruyemişlerin çalınması biçiminde gerçekleşen olayda suça sürüklenen çocuğun eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 Esas ve 2012/1842 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinde düzenlenen "suçun gece vakti işlenmesi"nin, suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hali olması nedeniyle aynı Kanun"un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, TCK"nın 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerine göre hesaplanan 11 yıl 3 aylık zamanaşımı süresinin dolmadığı; ayrıca 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 8. fıkrasının (c) bendi uyarınca suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleştiği 25.06.2011 tarihinde zamanaşımının durduğu ve deneme devresinde ikinci suçun işlendiği 21.01.2014 tarihinde yeniden işlemeye başladığı da belirlenerek yapılan incelemede;
17.06.2011 tarihinde verilen hükmün suça sürüklenen çocuk müdafiinin yüzüne karşı okunduğu ve kanun yolu süresinin başladığı, itiraz edilmemesi üzerine hükmün 25.06.2011 tarihinde kesinleştirilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkemece hatalı şekilde 13.07.2010 tarihi esas alınarak kesinleştirme işleminin yapılması gereği suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde ihbara konu suçu işlediği anlaşılmakla mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesiyle artırılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 22.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.