Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/4871 Esas 2018/6091 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı asil, taşeronlar vasıtası ile davalıya bağlı merkez kütüphanesinde kütüphane asıl işlerinde aralıksız olarak çalıştırıldığını , taşeronlarla mevcut alt işverenlik ilişkisinin muvazaalı olduğunu , daha öncesinde bu ilişkilere dair Bölge Çalışma Müdürlüğü müfettiş raporu ve bu rapora karşı açılan itiraz davasının reddine dair ... 4. iş Mahkemesi’nin 2009/258 E.,2010/107 K. sayılı kararı ile muvazaa durumunda tespit edilmiş olduğunu , davacının ilk günden itibaren davalının kendi kadrolu işçisiymiş gibi tüm haklara sahip olduğunu , 6772 sayılı Kanun anlamında da kamu idaresi olan davalının davacıya ek tediye ücreti ödemesi gerektiğini iddia ederek, ilave tediye alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının alacağının zamanaşımına uğradığını, 6772 sayılı Kanun’a göre ilave tediye hak etme koşulunun kamu kurumunda çalışan işçi olmak olduğunu, davacının bu nitelikte bir işçi olmadığı gibi üniversitenin asli işinde de çalışmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının davada kendisini vekil ile temsil ettirmemesi karşısında, davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, davacı vekiline ilişkin 3 numaralı bendinin hüküm fıkrasından tamamen çıkartılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.