17. Ceza Dairesi Esas No: 2018/6706 Karar No: 2019/8688 Karar Tarihi: 10.06.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6706 Esas 2019/8688 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı, Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçuyla yargılanan sanıkların temyiz başvurularının reddedilmesiyle ilgilidir. Sanığa cezaevinde tebliğ edilen kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddelerine aykırı olduğu ortaya çıkmıştır. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararı nedeniyle yargılama giderleri konusunda bazı terkinler yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsil edilecek yargılama giderinin terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. ve 324/4. maddeleri, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi.
17. Ceza Dairesi 2018/6706 E. , 2019/8688 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Gerekçeli kararın sanık ..."un son bilinen adresi olan MERNİS adresine 23/02/2015 tarihinde usule aykırı olarak doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği, daha sonra ise 10/08/2015 tarihinde cezaevinde okumak ve almak suretiyle tebliğ edildiği, sanık ..."un 15/07/2015 tarihli temyiz talebinin mahkemenin 30/07/2015 tarihli ek kararı ile reddine karar verildiği, ek kararın cezaevindeki sanığa 04/08/2015 tarihinde 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 35. maddesine aykırı olarak okumak ve almak suretiyle usulsüz tebliğ edildiği, 11/08/2015 tarihli dilekçe ile temyiz talebinin reddine dair kararı temyiz ettiği anlaşılmakla, sanık ..."un temyiz isteminin reddine ilişkin 30/07/2015 tarihli ek kararın kaldırılmasıyla yapılan incelemede, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden, gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendine aykırı davranılması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanıklar ..., ..., ... ve ..."un, sanık ... müdafilerinin, sanık ..."ın ve müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 10/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.