22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/22646 Karar No: 2019/20401 Karar Tarihi: 06.11.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/22646 Esas 2019/20401 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/22646 E. , 2019/20401 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili dava dilekçesinde; iş yeride rızası olmadığı halde sürekli 12 saat çalıştırıldığını, gece nöbetlerinin 12 saat olarak tuttuğunu, yıllık 270 saati aşar şekil de çalışma yaptırıldığını, pazar çalışmalarına gelmediği zaman mobbing uygulandığını, dini ve milli bayramlarda çalışmak zorunda kaldığını bu nedenle iş sözleşmesine haklı olarak son verildiğini berterek kıdem tazminatı talebinde bulunmuştur. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili,davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir. Gerekçe: Taraflar arasında davacının iş sözleşmesinin haklı olarak feshedip feshetmediği uyuşmazlık konusudur.Davacı vekili dava dilekçesinde davacının sürekli 12 saatlik vardiyalar halınde çalıştığını, haftasonu , ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmak zorunda kaldığını, ayrıca yapılan fazla çalışmalar için muvafakatname alınmadığını bu nedenle sözleşmenin haklı nedenle sonlandırıldığını belirterek kıdem tazminatı talebinde bulunmuştur. Davalıya hitaben düzenlenen 02.10.2015 tarihli Karaman 2. Noterliği ihtarnamesinde de aynı husus tekrarlanarak iş sözleşmesine İş Kanunun 25/2-e-f maddeleri gereğince son verildiği belirtilmiştir.Davacının haklı fesih iddiası kapsamında yapılan değerlendirmede; dinlenilen davacı tanıkları beyanlarında davacının haftanın dört günü 12 saatlik vardiyalar halinde çalıştırılması ve hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde nöbete denk gelen çalışmalar sebebi ile sosyal hayatının durma noktasına vardığını , bu nedenle de iş sözleşmesine son verdiğini belirmiş olup davacının da dava dilekçesinde yalnız kıdem tazminatı talebinde bulunduğu anlaşılmıştır. Dosya kapsamından da davacının yaptığı fazla çalışmaların karşılığını alamadığıda usulüne uygun olarak ıspatlanamamıştır. Ayrıca davacı her ne kadar yaptırılan fazla mesai içim muvafakatinin alınmadığını da iddia etmiş ise de taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinde iş veren veya vekili tarafından talep edilesi halinde fazla mesaiye kalmayı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmayı kabul ettiği , ayrıca düzenlenen 01.01.2015 – 31.12.2015 tarihleri arasını kapsayan fazla mesai muvafakatnamesi adlı belge de de davacının fazla mesai yapmayı kabul ettiği anlaşılmakta olup bu durum da davacının yalnız kanunda belirtilen saatlerin üzerinde çalışma yapıldığı iddiasının haklı fesih sebebi olarak kabul edilemeyeceği ortadadır. Bu durumda davacının haklı fesih iddiasının yerinde olmadığının kabulü ile kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirmeye dayalı yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.