2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/7826 Karar No: 2019/9444 Karar Tarihi: 22.05.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7826 Esas 2019/9444 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Sanığın park halindeki arabayı çaldığı ve mala zarar verdiği iddia edilmektedir. Ancak, mahkeme mala zarar verme suçunun konusunun hırsızlık suçuyla aynı olduğunu ve korunan hukuki yararın tek olduğunu gözetmeksizin sanığı bu suçtan da mahkum etmiştir. Bu nedenle, mala zarar verme suçu yönünden hükmün bozulmasına karar verilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi yerine, 142/1-e bendi uyarınca uygulama yapılması gerektiği ve hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren kararına göre, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmektedir.
2. Ceza Dairesi 2019/7826 E. , 2019/9444 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Yokluğunda karar verilen ve tebliğ tarihinde cezaevinde bulunan sanığa gerekçeli kararın Tebligat Kanunu ile CMK"nın 35/3 maddesine uygun şekilde tebliğ edilmemesi nedeniyle temyiz süresinin öğrenmeyle başladığı ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; Sanık ... hakkında mahkemenin 17.09.2008 tarihli 2008/996 Esas 2009/1358 sayılı kararında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği ve Dairemizce 2012/22905 Esas 2013/8174 sayılı kararı ile onandığı anlaşılarak sanık lehine mala zarar verme suçu yönünden itiraz kanun yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür. 1) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Kilitlenmek suretiyle koruma altına alınarak sokak üzerinde park halinde bırakılan otomobilin "adet veya tahsis veya kullanımı gereği açıkta bırakılan eşya" niteliği bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b bendi yerine, 142/1-e bendi uyarınca uygulama yapılması her iki bentte öngörülen cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden, müştekiinin saat 23:00 sıralarında kilitleyerek park ettiği aracının sabah saat 4:55 sıralarında yerinde olmadığını beyan ettiği ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre yaz saati uygulaması da dikkate alındığında, suç tarihinde güneşin doğuş saatinin 06.30 olduğu, gece vaktinin saat 05:30"da bittiği, bu nedenle hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 2) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; Sanığın haklarında verilen karar kesinleşmiş diğer sanıklar ile birlikte müştekiye ait aracı düz kontak yapmak suretiyle çalmaları şeklindeki olayda sanık hakkında mala zarar verme suçundan da mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; hırsızlık suçunun konusu olan araç ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması karşısında, ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden, sanığın bu suçtan beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma kararının hükmü temyiz etmeyen sanıklar ..., ...,...’ya sirayetine 22.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.