Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/22645 Esas 2019/20400 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının işyerinde rızası olmadığı halde sürekli 12 saat çalıştırıldığını, gece nöbetlerini 12 saat olarak tuttuğunu, yıllık 270 saati aşar şekilde çalışma yaptırıldığını, pazar çalışmalarına gelmediği zaman mobbing uygulandığını, dini ve milli bayramlarda çalışmak zorunda kaldığını bu nedenle iş sözleşmesine haklı olarak son verdiğini berterek kıdem tazminatı talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında davacının feshinin haklı nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusudur.Davacı vekili dava dilekçesinde davacının, sürekli 12 saatlik vardiyalar halinde çalıştığını, haftasonu, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmak zorunda kaldığını, ayrıca yapılan fazla çalışmalar için muvafakatname alınmadığını, bu nedenle sözleşmenin haklı nedenle sonlandırıldığını belirterek kıdem tazminatı talebinde bulunmuştur. Davalıya hitaben düzenlenen 27.11.2015 tarihli ... 2. Noterliği ihtarnamesinde de aynı husus tekrarlanarak iş sözleşmesine İş Kanunun 25/2-e-f maddeleri gereğince son verildiği belirtilmiştir. Dinlenilen davacı tanıkları beyanlarında davacının, 12 saatlik vardiyaların ve hafta tatili çalışmalarının süreklilik arzetmesi sebebi ile kendisine ve ailesine vakit ayıramadığını, sosyal hayatının durma noktasına geldiğini ileri sürerek iş sözleşmesine son verdiğini belirtmişlerdir. Dosya arasına sunulan iş sözleşmesinde davacı işçinin işveren veya vekili tarafından talep edilmesi halinde fazla mesaiye kalmayı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmayı kabul ettiği anlaşılmıştır. Ayrıca 01.01.2015-31.12.2015 tarihleri arasını kapsayan ve davacının imzasını taşıyan fazla mesai muvafakatnamesinin de dosya arasına sunulduğu görülmüştür.Tüm anlatılanlar kapsamında davacının haklı fesih iddiası değerlendirildiğinde; her ne kadar davacı vekili tarafından davacının muvafakatinin alınmadan fazla mesai yaptırıldığı iddia edilmiş ise de bahsedildiği üzere hem taraflar arasında yapılan sözleşme hem de 01.01.2015 – 31.12.2015 tarihleri arasını kapsayan fazla mesai muvafakatnamesi dikkate alındığında davacının bu iddiasının yerinde olmadığı anlaşılmış olup davacının fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı talebininde de bulunmadığı göz önüne alındığında davacının yalnız kanunda belirtilen saatlerin üzerinde çalışma yapıldığı iddiasının haklı fesih sebebi olarak kabul edilemeyeceği ortadadır. Bu durumda davacının haklı fesih iddiasının yerinde olmadığının kabulü ile kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.