MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik ve dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 157/1. maddesi kapsamındaki dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanık ..."in hükümden sonra 01/12/2013 tarihinde öldüğü UYAP sisteminden temin edilen nüfus kaydından anlaşıldığından, bu hususun araştırılıp sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 64 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması zorunluluğuna uyulmayarak olayın oluşumu ve cereyan tarzına uygun düşmeyen yasadaki ifadelerin aynen tekrar edilmek suretiyle temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi,
CMK"nın 147. maddesine göre susma hakkı bulunan, kişiliği hakkındaki olumsuzlukların nelerden ibaret olduğu kararda tartışılmayan sanık hakkında "... Sanığın bu eylemleri nedeniyle kazanç edinme alışkanlıkları ortaya çıkması, suçun niteliği ve sanığın üzerine atılı suçu kabul etmemesi nedeniyle.." şeklindeki yasal olmayan yetersiz gerekçe ile TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı Kararının Resmi Gazetenin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii, sanıklar ... ve ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.