Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/10472 Esas 2018/6075 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 10/01/2011 - 05/12/2013 tarihleri arasında davalı işverenlikte motorlu kurye olarak çalıştığını, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatı, yol ücreti, fazla mesai alacağı, genel tatil alacağı, hafta tatili alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iddialarını kabul etmediklerini, davacının 06/12/2013 -07/12/2013 -08/12/2013 - 09/12/2013 tarihlerinde mazeretsiz olarak işe gelmediğini, davacıya mazeretsiz olarak işe gelmediği günler için ihtarname yoluyla mazeretinin bildirilmesi hususunda süre verildiğini, ancak davacının herhangi bir neden sunmaksızın işe gelmemeye devam ettiğini, bu nedenle iş akdinin feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının yol ücreti talebi açısından, iş akdinde davacının aylık brüt ücretinin 1.100,00 TL. olduğu, fazla çalışma ücretinin de bu ücrete dahil olduğu belirtilmekle birlikte bu aylık maktu ücretin içinde yol ücreti olduğu yer almamıştır.
Davacının bordrolarındaki ücret miktarı ile iş akdindeki ücret miktarı uyuşmaktadır.
Davalı vekili cevap dilekçesinde, davacının işe başladığı tarihte ödenmekte olan yol parasının 01/01/2013 tarihi itibariyle kaldırılarak tüm çalışanların brüt maaşlarına eklenerek ödenmeye başladığını savunmuştur.
Davacının brüt ücreti ile brüt asgari ücret arasındaki farkın az oluşu ve yukarda sayılan diğer hususlar da nazara alındığında, davacıya yol ücretinin ödenmesi gerektiği, fakat yol ücreti ödendiğinin davalı tarafından yazılı belge ile ispatlanamadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle tanıklar gerekirse yeniden dinlenerek aylık yol ücretinin miktarı tespit edilerek yol ücretinin hüküm altına alınması gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.