MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 23/06/2016 gün ve 2016/40 - 2016/220 sayılı kararı onayan Daire"nin 25/04/2018 gün ve 2016/10672 - 2018/3121 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2014/77131 sayılı "BVS LEZZETİN EFENDİSİ SAİT EFENDİ LEZZETİN KISA TARİHİ+Şekil" ibareli marka tescil başvurusuna davalı ..."nın "SAİT", "SAİT ET LOKANTASI", "KEBAPÇI SAİT", "SAİT BEY" ve "SAİT EFENDİ" ibareli markalara dayanarak yaptığı itirazın davalı TPMK tarafından kısmen haklı görünerek başvurudan bir kısım mal ve hizmetlerin çıkarıldığını, YİDK"ye yapılan itirazın kabul edilmediğini, müvekkilinin zaten 2012/81605 sayılı "SAİT EFENDİ" ve "2013/69908 sayılı "LEZZETİN EFENDİSİ TURKİSH KEBAB SAİT EFENDİ LEZZETİN KISA TARİFİ" ibareli markalarının bulunduğunu, karara dayanak markalar arasında yer alan 2014/77038 sayılı "SAİT BEY" ve 2014/77032 sayılı "SAİT EFENDİ" markalarına itiraz ettiklerini, bu markaların değerlendirmeye esas alınamayacağını, müvekkilinin dava konusu başvuru ile seri marka amacı güttüğünü, gerçek hak sahipliği ve önceye dayalı tescilleri nedeniyle "SAİT EFENDİ" ibaresinin müvekkilince kullanılabileceğini, müvekkilinin başvurusundaki esas unsurun "BVS" harflerinden oluştuğunu, itiraza dayanak markalar ile başvuruya konu işaret arasında bir benzerliğin bulunmadığını, müvekkilinin markayı tanınmış hale getirdiğini ileri sürerek TPMK YİDK"nin 2015-M-11736 sayılı kararının iptalini, müvekkili başvurusunun tescili işlemlerinin devamını talep ve dava etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 04/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.