Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/5633 Esas 2022/12387 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi

Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, mülkiyeti davalılara ait taşınmazın, kesinleşen orman tahdit sınırları içinde kalması nedeniyle tapusunun iptali ve orman niteliği ile Hazine adına tescili istemine, birleştirilen davalar ise kesinleşmiş orman tahdit sınırları içinde kalan taşınmaz nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince asıl dava ve birleştirilen davaların kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı Hazine vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı Hazine vekilince temyiz edilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesinin 2020/1188 Esas, 2022/107 Karar sayılı ilamına 18/01/2022 tarihinde kesinleşme şerhi verildiği anlaşılmıştır.
Kesinleşme şerhi verilerek kararın şeklen kesinleştirilmiş olması kararın yasal olarak kesinleştiği anlamına gelmez.
Bu nedenle, kesinleşme şerhinin kaldırılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede;
Dava konusu ... İli, ... İlçesi, ... Köyü 1128 parsel sayılı taşınmazın tamamının 2005 yılında yapılarak kesinleşen orman kadastrosu sınırları içerisinde kaldığı ve fiilen de orman olduğu anlaşılmıştır.


Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre, asıl davanın kabulü ile taşınmazın tapu kaydının iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verilmesine, birleştirilen davaların kabulü ile arsa niteliğindeki ... İli, ... İlçesi, ... Mahallesi, 1128 parsel sayılı taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde ve taşınmazın gerçek  bedelinin TMK'nın 1007. maddesi gereğince davalı Hazine'den tahsiline ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.