Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/9870 Esas 2022/12431 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda: Tavzih talebinin kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtayca incelenmesi, davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Talep, kamulaştırmasız el atma nedeniyle tazminat davası sonucunda verilen hükmün tavzihi istemine ilişkindir.
Mahkemece 19.04.2021 tarihli ek karar ile tavzih talebinin kabulüne karar verilmiş; karar, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece verilen ve temyiz edilmeksizin kesinleşen tavzihe konu karar ile kamulaştırmasız el atma nedeni ile tazminat bedelinin asıl dosyada 41.227,95-TL, birleştirilen 2016/1077 Esas sayılı dosyada 119.604,42-TL ve birleştirilen 2017/409 Esas sayılı dosyada 119.604,42-TL olarak belirlendiği ve davacılara tapu kaydındaki payları oranında ödenmesine karar verilerek yasal faize hükmedilmediği; tavzihe konu kararda ise hesap hatası yapıldığı gerekçesiyle tavzih talebinin kabulü ile kamulaştırmasız el atma nedeni ile tazminat bedelinin asıl dosyada 73.645,54-TL, birleştirilen 2016/1077 Esas sayılı dosyada 152.022,02-TL ve birleştirilen 2017/409 Esas sayılı dosyada 152.022,02-TL olarak belirlendiği ve davacılara tapu kaydındaki payları oranında ödenmesi ile dava tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine karar verildiği anlaşılmıştır.

HMK'nın 305. maddesinde hüküm yeterince açık değilse veya icrasında tereddüt yaratıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa icrası tamamlanıncaya kadar taraflardan herbiri hükmün açıklanmasını veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesini isteyebilir. Yine HMK'nın 305/2 maddesine göre de; “hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez” hükümleri gözönünde bulundurulduğunda, kesinleşen hükmün esasını değiştirecek şekilde karar verilmesi mümkün olmadığından mahkemece davacılar vekilinin tavzih talebinin reddi yerine tavzih talebinin kabulüne karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle HUMK'un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 21/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.