Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19235 Esas 2020/122 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19235
Karar No: 2020/122
Karar Tarihi: 06.01.2020

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19235 Esas 2020/122 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların bir tartışma sırasında mağdurun yaralanmasına neden olduklarına dair suçlamaları nedeniyle, 4. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından sanıklara 2.400 TL tutarında adli para cezası verilmiştir. Ancak Adalet Bakanlığı, kanun yararına bozma talebinde bulunmuş ve Yargıtay Dairesi de bu talebi kabul etmiştir. Çünkü mahkeme, sanıkların eyleminin silah kullanılmadığını belirtmiş ve müştekinin şikayetinden vazgeçtiğini söylemiştir. Bu nedenle, sanıkların eylemi sadece basit yaralama suçu olarak değerlendirilerek, müştekinin şikayetinin olmadığına dair kanun maddeleri uyarınca düşme kararı verilmesi gerekmektedir. Bu durumda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi ile 73/4. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddeleri gereği, sanıkların cezası kanun yararına bozulmuştur.

3. Ceza Dairesi 2019/19235 E. , 2020/122 K.

"İçtihat Metni"

Mağdur...’i kasten basit yaralama suçundan sanıklar ... ve ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.400,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.10.2018 tarihli ve 2017/984 Esas, 2018/1522 Karar sayılı kararlarına karşı Adalet Bakanlığının 29.11.2019 tarihli ve 2019/15803 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.12.2019 tarihli ve 2019/121407 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya aslının istinaf incelemesi amacıyla ... Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmiş olduğu anlaşıldığından, onaylı dosya sureti üzerinden yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, suç tarihinde dosyanın diğer sanıkları olan ... ile... arasında yol kavgası nedeniyle çıkan tartışmaya, sanık ...’in yakınları ve yanında çalışanları olduğu anlaşılan sanıklar ... ve ...’in de dahil olduğu olayda, müşteki..."ın sanıklar tarafından yaralandıkları kabul edilerek mahkumiyetlerine karar verilmiş ise de, mahkemesince eylemin silahla işlenmediği belirtilerek anılan Kanun"un 86/3-e maddesinin uygulanmadığının, hükmün gerekçe kısmında da sanıkların eylemi silahla gerçekleştirdiğine yönelik bir gerekçenin bulunmadığının ve müştekinin 21/09/2017 tarihli beyanııyla da şikayetinden vazgeçtiğinin anlaşılması karşısında, sanıkların eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesinde düzenlenen soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı basit yaralama suçunu oluşturduğu ve anılan Kanun"un 73/4. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddeleri gereği, şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde ceza tayin olunmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanıklar ... ve ... hakkında mağdur...’ı kasten basit yaralamadan... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.10.2018 tarihli ve 2017/984 Esas, 2018/1522 Karar sayılı kararlarının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, ve sanıklar ... ve ... hakkında mağdur...’ı kasten basit yaralamadan açılan kamu davalarının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince mağdurun şikayeti söz konusu olmadığından DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.