Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6993 Esas 2019/9416 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6993
Karar No: 2019/9416
Karar Tarihi: 22.05.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6993 Esas 2019/9416 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, suçlu hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlamalarıyla mahkum edilmiştir. Kararda, suç adının yanlış bir şekilde iş yeri dokunulmazlığının ihlali yerine konut dokunulmazlığını ihlal etme olarak yazıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle temel cezanın yarı oranında artırılması gerektiği ancak sadece 1/6 oranında artırıldığı ve bu eksikliğin temyiz edilmediği için bir bozma nedeni yapılmadığı ifade edilmiştir. Son olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi hakkında Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı olduğu ve bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: Suçun niteliği 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143/1 maddesi, temel cezanın artırılması ise 6545 sayılı Kanun'un 63.maddesi ile değişiklik yapılan 5237 sayılı TCK'ın 143/1 maddesi uyarınca olması gereken şekilde yapılmamıştır. Ayrıca, hak yoksunluklarının uygulanması 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesiyle ilgilidir.

2. Ceza Dairesi 2018/6993 E. , 2019/9416 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında suç adının iş yeri dokunulmazlığının ihlali yerine nitelikli olarak konut dokunulmazlığını ihlal etme şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş, hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi nedeniyle 6545 sayılı Kanun’un 63.maddesi ile değişiklik yapılan 5237 sayılı TCK"nın 143/1 maddesi gereğince temel cezanın yarı oranında artırılması gerekirken 1/6 oranında artırılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 22.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.