MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


1- Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davacı vekili dava dilekçesi ile 10.500,00 TL. ücret alacağı, 100,00 TL. fazla çalışma ücreti ile 100,00 TL. genel tatil ücreti alacağının tahsili talebi ile dava açmış,
08.07.2014 harç tarihli dilekçesi ile ücret ve fazla çalışma ücreti taleplerini bilirkişinin belirlediği miktarlar doğrultusunda artırmıştır.
Mahkemece 24.06.2014 tarihli oturumun 1 numaralı ara kararı ile davacı vekiline ıslah harcının yatırması için gelecek celseye kadar süre verilmiş, duruşma 23.09.2014 tarihine bırakılmıştır.
Davacı vekili ıslah harcını 08.07.2014 tarihinde yatırmıştır.
Mahkemece 23.09.2014 tarihli oturumda bir karar verilmemiş,
Dava 18.11.2014 tarihli oturumda sadece dava dilekçesindeki miktarlar üzerinden karara bağlanmış, ıslah dilekçesi dikkate alınmamış ve fazlaya ilişkin talepler reddedilmiştir.
Mahkemenin karar gerekçesinde ıslah dilekçesinin dikkate alınmama gerekçesi olarak ıslah harcının HMK. nın 181. maddesine dayanılmıştır.
Öncelikle HMK. nın 181. Maddesi ıslahın yapılış şekline ilişkindir.
Harca tabi bir hususun harçsız talep edilmesi halinde harcın ikmali, HMK. nın 181. maddesine göre değil, 492 sayılı Harçlar Kanunu’ nun 30. maddesine göre yapılır.
492 sayılı Harçlar Kanunu’ nun “Noksan tesbit edilen değer üzerinden harcın ödenmesi” başlıklı 30. maddesi;
“ Muhakeme sırasında tesbit olunan değerin, dava dilekçesinde bildirilen değerden fazla olduğu anlaşılırsa, yalnız o celse için muhakemeye devam olunur, takip eden celseye kadar noksan değer üzerinden peşin karar ve ilam harcı tamamlanmadıkça davaya devam olunmaz. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 409 uncu maddesinde gösterilen süre içinde dosyanın muameleye konulması, noksan olan harcın ödenmesine bağlıdır. “ hükmünü içermektedir.
Mahkemece ıslah harcının yatırılmasına ilişkin ara kararı 492 sayılı Harçlar Kanunu’ nun 30. maddesine uygun olmadığı gibi somut uyuşmazlıkta uygulama yeri olmayan HMK. nın 181. maddesine de uygun değildir.
Ara kararı usule uygun olmasa da davacı vekili ıslah harcını bir sonraki celseden önce yatırmış, 492 sayılı Harçlar Kanunu’ nun 30. Maddesine uygun şekilde yerine getirmiştir.
Mahkemece harcı süresinde ikmal edilen ıslaha değer verilmemesi hatalıdır.
3- Davacının hüküm altına alınan ücret ve fazla çalışma ücreti alacaklarında talepten fazla hakları olduğu halde “ fazlaya ilişkin tüm taleplerin reddine “ karar verilmesi hatalıdır.
4- HMK. nın 297. maddesine göre her bir talep hakkında olumlu yada olumsuz bir karar verilmelidir.
Mahkemece genel tatil ücreti alacağı hakkında bir karar verilmemiştir.
Mahkemenin “ fazlaya ilişkin tüm taleplerin reddine “ şeklindeki kararı kabul edilenlerin fazlasının reddi sonucunu doğurmaktadır.
Mahkemece hüküm kurulurken reddedilen talep var ise o talebin açıkça reddine karar verilmelidir.
5- Mahkemece harca ilişkin olarak “…davalıdan tahsiline “ denilmekle yetinilmiş, bu harcın ne yapılacağı yazılmamıştır. Bakiye karar ilam harcının hazine lehine hüküm altına alınması gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
6- Mahkemece Davacının yaptığı harç masraflarının hüküm altına alınmaması hatalıdır. Harç masrafları hüküm altına alınırken diğer yargılama giderlerine katılmamalı, kabul/redde göre oranlanmamalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, 20.03.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.