Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/1066 Esas 2019/9411 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1066
Karar No: 2019/9411
Karar Tarihi: 22.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/1066 Esas 2019/9411 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların müştekinin park ettiği kamyonun sol ön kapısını açarak çalmaları şeklindeki eylemlerinin hırsızlık suçunu oluşturduğu ve mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiş. Ancak suç tarihinin başlıkhata yanlış yazıldığı ifade edilmiş ve bu yanlış müdahale ile düzeltilebileceği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği ve bu maddedeki hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesindeki hırsızlık suçunun sanıklar tarafından işlendiği açıklanmıştır. Kararın sonunda ise 2014/140 esas, 2015/85 sayılı Anayasa Mahkemesi kararına da yer verilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2018/1066 E. , 2019/9411 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “06.11.2009” yerine “31.07.2009” olarak yanlış yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş; sanıkların, müştekinin kapılarını kilitleyerek park ettiği kamyonun sol ön kapı kilit yuvasını sert bir cisimle zorlayarak deforme etmek suretiyle açıp, düz kontak yaparak çalmaları şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, eylemin nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 22.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.