Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3410 Esas 2020/5309 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3410
Karar No: 2020/5309
Karar Tarihi: 03.11.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3410 Esas 2020/5309 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Edirne 2.Ağır Ceza Mahkemesi, Silahlı terör örgütüne üye olma suçundan hüküm verdi. Karar İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi tarafından incelendikten sonra temyiz edildi. Dosyanın incelenmesi sonrasında, yapılan yargılama sürecinin kanuna uygun olduğu, delillerin de hukuka uygun olarak elde edildiği belirlendi. Temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenlerin yerinde olmadığı sonucuna varıldı. Ancak, sanık savunmasına ilişkin SEGBİS çözüm tutanağı düzenleyen bilirkişiye ödenen ücretin yargılama gideri olarak sanığa yükletilemeyeceği kararlaştırıldı. Bu nedenle karar bozuldu, ancak yeniden yargılama yapılması gerekmediği belirtildi. Hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin kısımların çıkartılması ve yerine sanığın sebebiyet verdiği 40 TL yargılama giderinin sanıktan tahsili ile Hazineye gelir kaydına cümlesinin eklenmesi suretiyle karar düzeltildi. Kararda geçen kanun maddeleri şu şekildedir: TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK 62/1, 58/9, 53, 63, CMK 302/1, 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi.

16. Ceza Dairesi 2020/3410 E. , 2020/5309 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk derece : Edirne 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 26.12.2019 tarih ve 2019/190 - 2019/355 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun, 5/1, TCK"nın 62/1, 58/9, 53, 63 maddeleri uyarınca hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği, ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ;
Zorunluluk nedeni gösterilmeden SEGBİS vasıtasıyla savunma alınması, sanığın yargılamanın hiçbir aşamasında itiraz etmeyerek zımnen kabul etmiş olması, bu yöntemle savunma alınmasının, silahların eşitliği ve yargılama ilkesi çerçevesinde sanığın savunmasında zaafiyet yaratmadığı anlaşılması karşısında bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmeyerek bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Duruşmada SEGBİS vasıtasıyla kaydedilen sanık savunmasına ilişkin SEGBİS çözüm tutanağı düzenleyen bilirkişiye ödenen ücretin yargılama gideri olarak sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5271 sayılı CMK 302. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık aynı kanunun 303. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; ilk derece mahkemesince verilen hükmün hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin kısımların bütün olarak çıkartılarak yerine “Sanığın sebebiyet verdiği 40 TL yargılama giderinin sanıktan tahsili ile Hazineye gelir kaydına” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.