Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/4127 Esas 2020/891 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4127
Karar No: 2020/891
Karar Tarihi: 04.02.2020

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/4127 Esas 2020/891 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, müvekkili ile davalı site yönetimi arasındaki temizlik işi sözleşmesinin davalı tarafından haksız feshedildiğini iddia ederek, müvekkilinin maddi ve manevi zarara uğradığını belirtmiş ve zararların tahsili için davalılardan talepte bulunmuştur. Ancak mahkeme, iddia, savunma ve bilirkişi raporu dikkate alınarak davayı reddetmiştir. Davacı vekili, bu kararı temyiz etmiş ancak Dairemizce reddedilmiştir. Daha sonra karar düzeltme isteğinde bulunan davacı vekili, isteminin hukuken gereksiz olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri Humk 440, Humk 442/3.

11. Hukuk Dairesi 2018/4127 E. , 2020/891 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 4. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 04/04/2016 gün ve 2014/998 - 2016/328 sayılı kararı onayan Daire"nin 12/04/2018 gün ve 2016/9151 - 2018/2669 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı site yönetimi arasında temizlik işini yerine getirmek amacıyla 26.04.2013 tarihinde sözleşme imzalandığını, sözleşmenin sona ereceği 30.04.2014 tarihinden önce site yönetimince sözleşmenin yenilenmeyeceğinin bildirildiğini, davalıların birlikte hareketiyle müvekkili çalışanlarının bir takım vaatler sonucu davalı şirkete geçmelerinin sağlandığını, müvekkilinin eğitim verip yetiştirdiği 14 personelden 12’sinin müvekkili şirketten istifa edip davalı şirkete geçtiğini, müvekkilinin oluşturduğu iş düzeni ve müvekkilinin yetiştirdiği personel ile aynı işin davalı tarafından yerine getirilmeye başlandığını, müvekkilinin elde edeceği kârın davalı şirket tarafından kazanılacağını, davalı site yönetiminin haksız feshi nedeniyle müvekkilinin maddi ve manevi zarara uğradığını, müvekkilinin dava dışı firmalara verdiği tekliflerin de olumsuz etkilendiğini, müvekkilinin ticari itibarının zedelendiğini ileri sürerek, haksız rekabet nedeniyle davacının uğradığı 60.000.- TL menfi ve müspet zarar ile 50.000.- TL manevi zararın fesih tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.