MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın görgü tespit tutanağı ve olay yeri basit krokisine göre yapımı devam eden, kapı ve camları bulunmayan inşaattan müştekiye ait çanta içindeki inşaat malzemelerini çalması şeklindeki eyleminin TCK’nun 142/1-e maddesindeki suça uyduğu gözetilmeden aynı Yasa"nın 142/2-h maddesinden uygulama yapılarak fazla ceza tayini,
2)Sanığın yakalandığı sırada müştekiye ait eşyaları çaldığını kabul ettiği, evde olduğunu söylediği çantayı polise teslim ettiği olayda, müştekinin tüm eşyalarının iade edilmiş olması nedeniyle sanık hakkında TCK’nun 168/1 maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3)Sanığın adli sicil kaydında yazılı olan ve tekerrüre esas alınan Kırklareli 1. Asliye Ceza Mahkemesine ait 2014/46 Esas ve 2014/22 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.